Zoals elke sport is golf een lichamelijke activiteit die onze gezondheid ten goede komt, maar gaat de beoefening ervan gepaard met een aantal specifieke letsels.
Bij golf gaat het vooral om osteo-articulaire aandoeningen, waarbij de rug (lendenen), de gewrichten, de spieren en de pezen beschadigd worden. Ze worden vaak veroorzaakt door foute bewegingen, onvoldoende opwarming, buitensporige beoefening…
De letsels bij het golfen zijn vooral het gevolg van een buitensporige beoefening bij beroepsspelers, en van de ‘zwakke punten’ in de techniek bij amateurs, dat wil zeggen door bepaalde bewegingen (slechte swing) of ongeschikt materiaal.
Wat zijn de typische letsels bij golfspelers?
- Rugletsel: door de druk, de scheve houding, bruuske bewegingen…
- Letsel aan de linkerschouder (voor rechtshandige spelers).
- Letsel aan de linkerpols.
- Letsel aan de linkerhand (vooral bij vrouwen).
- Letsel aan de linkerelleboog vooral bij amateurspelers en meer bepaald bij vrouwen: Overbelasting van de epicondylis of "tenniselleboog", overbelasting van de spierpeesaanhechting van polsbuigers of "golfelleboog".
Wat zijn de oorzaken van deze letsels
- De meest voorkomende oorzaak van deze letsels is de swing bij het trainen.
Een verkeerde swing kan al volstaan om een mechanisch letsel te vooroorzaken in de rug, de pols en de hand. Het gaat dan vooral om tendinitis.
- Te veel spelen en trainen leidt ook vaak tot letsels, vooral bij professionele golfspelers.
Beroepssporters die ondanks hun letsel toch doorgaan met spelen, verergeren het letsel alleen maar. Letsels aan de rug en te veel slaan kunnen bovendien de schouder beschadigen met als gevolg peesbeschadigingen aan het beschermkapsel van de draaispieren, gewrichtsaandoeningen aan het sleutelbeen en de schouder.
- Het derde grote risico op letsels ontstaat doordat de speler naast de bal slaat en iets anders raakt, de grond bijvoorbeeld of een ander voorwerp.
Meestal gaat het om letsels aan de structuren van de ligamenten en de spieren, maar het kan ook leiden tot een breuk van de processus hamatus (het haakvormig uitsteeksel van het os hamatum) van de pols.
Slotsom: amateurspelers moeten dus vooral aan hun houding en aan hun bewegingen werken om de risico’s op letsels te verminderen. Die letsels doen zich vooral voor in de schouder, de elleboog, de pols en de wervelkolom.
Wat u nog moeten weten over golf:
Bij het golf spelen worden ook het cardiovasculaire en het ademhalingstelsel aan het werk gezet.
Een geoefend speler legt gemiddeld al gauw enkele kilometers af (tenzij hij systematisch gebruik maakt van het elektrisch golfkarretje). Voor een achttien-holesbaan mag u op acht tot tien kilometers rekenen!
Spelers lopen ook een risico op hoofd- en oogletsels, als ze geraakt worden door een bal of het uiteinde van de club. Hoe ernstig zo’n letsel is, hangt af van de snelheid van het voorwerp. Dit type ongelukken komt wel vrij weinig voor.
En tot slot nog dit: speel nooit golf zonder pet, zonnebril of zonnecrème!
Golfspelers lopen namelijk een verhoogd risico op huidkanker omdat ze in de openlucht spelen.
MacHardy, H. Pollard, K. Luo, Sports Med 2006 ; 36(2) : 171-187.