Iedereen controleert zijn gewicht op de weegschaal, met meer of minder bezorgdheid al naargelang het gewicht normaal of te hoog is.
Elk van ons heeft ook een ideaal gewicht, dat is het gewicht dat past bij onze lengte. Dat ideale gewicht is een van de pijlers van een goede gezondheid.
Maar om de normen van het gewicht vast te leggen, gebruiken de voedingsdeskundigen de Body mass index (BMI). Die graadmeter is niet zo veelzeggend als de kilo’s die de weegschaal aangeeft, maar geldt als referentie en ‘autoriteit’.
Body mass index
De BMI wordt berekend door het aantal kilo’s te delen door de lengte in het kwadraat: BMI = gewicht / (lengte)²
Een voorbeeld :
Een vrouw van 1, 65m die 63 kg weegt heeft een BMI tussen 23,1 kg per m²
Normaal gewicht = BMI tussen 18,5 en 25 kg/m².
BMI (kg/m²)
BMI minder dan 18,5:
- Risico op morbiditeit (voor de gezondheid) : laag
- Benaming: Ondergewicht: mager
- Overeenkomst in kg voor een lengte van 1,70 m: lager dan 53 kg
BMI tussen 18,5 en 24,9:
- Risico op morbiditeit (voor de gezondheid) : Matig
- Benaming: Normaal gewicht, ideaal gewicht of streefgewicht
- Overeenkomst in kg voor een lengte van 1,70 m: 53 tot 72 kg
BMI tussen 25 en 29,5:
- Risico op morbiditeit (voor de gezondheid) : verhoogd risico
- Benaming: Overgewicht
- Overeenkomst in kg voor een lengte van 1,70 m: 72 tot 86 kg
BMI tussen 30 en 34,9:
- Risico op morbiditeit (voor de gezondheid): Zwaar risico
- Benaming: Obesitas klasse I: matige obesitas
- Overeenkomst in kg voor een lengte van 1,70 m : 87 tot 101 kg
BMI tussen 35 en 39,9:
- Risico op morbiditeit (voor de gezondheid) : Heel zwaar risico
- Benaming : Obesitas klasse II: zware obesitas
- Overeenkomst in kg voor een lengte van 1,70 m: 101 tot 116 kg
BMI boven 40:
- Risico op morbiditeit (voor de gezondheid): Zeer zwaar risico
- Benaming: Obesitas klasse III: zeer zware obesitas
- Overeenkomst in kg voor een lengte van 1,70 m: meer dan 116 kg
De BMI is een technisch referentiemodel voor het vastleggen van de grenzen van overgewicht (en dus van vet) en de daarmee gepaard gaande gevaren, met name "morbiditeit". Deze term verwijst naar de ziekten die veroorzaakt worden door obesitas, zoals diabetes en hart- en vaatziektes .
Deze heel abstracte norm heeft dus weinig te maken met het feitelijke aantal kilo’s dat u afleest op de traditionele weegschaal.
Er bestaan ook zogenaamde «lichaamsvetmeters»
Als u deze weegschalen programmeert en erop gaat staan, geven ze het percentage vet in het lichaam weer. Ze werken via een lichte elektrische stroom. Die dringt makkelijker in spierweefsel dan in vet. Het verschil tussen die twee geeft het vetgehalte aan.
Sommige nog meer geperfectioneerde toestellen berekenen ook het watergehalte van het lichaam.
Deze toestellen zijn niet allemaal even betrouwbaar. Ook dure toestellen zijn daarom niet altijd beter. Als u zich toch laat verleiden om er een te kopen, moet u zich elke keer in precies dezelfde omstandigheden wegen. Dat is ’s ochtends, nuchter, na het plassen en zonder water te hebben gedronken.