Onlangs werden in België twee peilingen uitgevoerd waaruit blijkt dat psoriasis de levenskwaliteit van de patiënten zwaar aantast. Ze krijgen vaak af te rekenen met nieuwsgierigheid en wantrouwen, en voelen zich even vaak beschaamd, vernederd en afgewezen.
Psoriasis treft tussen 2 en 3 % van de Belgische bevolking. Het is een chronische huidziekte die verloopt in opstoten en waarbij "remissies" van onvoorspelbare duur afwisselen met min of meer acute recidieven. Deze genetische en niet-besmettelijke aandoening wordt gekenmerkt door een chaotische en versnelde vernieuwing van de opperhuidcellen. Deze cyclus duurt slechts 2 tot 3 dagen, terwijl ze normaal gezien ongeveer 28 dagen in beslag neemt. De meest voorkomende lichamelijke symptomen zijn: afschilfering (77 %), rode vlekken (68 %), jeuk (56 %), gevoeligheid (44 %) en irritatie van de huid (40 %), die kan barsten en bloeden. Het gemiddelde aantal opstoten ligt hoger dan 3 per jaar. Ze komen voor op elke leeftijd, met een piek tussen 15 en 24 jaar.
Zware psychische gevolgen
Psoriasis heeft niet alleen fysieke, maar ook psychische gevolgen voor de patiënt. De omvang van de letsels en vooral hun plaats tasten zijn levenskwaliteit aan. Veel patiënten vertonen symptomen van depressie: spanning/agitatie (53 %), neerslachtigheid (42 %), verlies van zelfvertrouwen (41 %), depressieve stemming (40 %) en vermoeidheid (40 %). 54 % voelt schaamte, terwijl 25 % zich geïsoleerd en uitgesloten voelt. Hoe meer de ontsierende letsels opvallen, hoe zwaarder de psychische gevolgen. Ze kunnen ook niet altijd gecamoufleerd worden onder kleding. Drie op de vier patiënten hebben immers letsels op de hoofdhuid, één op de vier op het gezicht en één op de twee op nagels en handen. Doordat de ziekte zo sterk zichtbaar is, is 39 % bang om naar de kapper te gaan, durft 65 % niet de kleren te dragen die ze zouden willen en voelen ze zich verplicht om zich warmer te kleden dan nodig. 23 % heeft moeite om affectie te tonen, terwijl 39 % het sporten heeft opgegeven. Van de patiënten die de matige tot ernstige vorm hebben, kampt 38 % met seksuele problemen, voelt 31 % zich sociaal geïsoleerd, durft 27 % het huis niet uit en verklaart 14 % dat ze in het verleden problemen hebben gehad om werk te vinden en soms geweigerd werden wegens hun ziekte.
Biologische middelen: nieuwe hoop?
Er bestaan verschillende behandelingen tegen psoriasis: lokale behandelingen (zalf, gel, crème), die heel belastend zijn, fototherapie, die het risico op huidkanker verhoogt, en systeembehandelingen, die heel wat bijwerkingen vertonen en op lange termijn toxisch zijn. Helaas laat 17 % van de patiënten zich door die ongemakken niet langer behandelen. Toch is er nieuwe hoop. Zo zijn er nu ook biologische middelen beschikbaar als alternatief voor patiënten die niet meer reageren op de klassieke behandelingen.