Personen die problemen hebben gehad met de bloedsomloop, lopen vijfmaal meer risico om hartproblemen te krijgen dan andere. Vaatproblemen zijn dus een alarmsignaal en bij dergelijke patiënten moet dus ook het hart worden onderzocht.
Problemen met de bloedsomloop kunnen het hart betreffen, maar ook de hersenen (cerebrovasculair accident of CVA of beroerte, transient ischemic attack of TIA) of de onderste ledematen (perifeer arterieel vaatlijden). In geval van vaatlijden van de hersenen of de benen moet ook worden nagegaan of er geen problemen zijn met de kransslagaders (coronaire arteriën).
Verhoogd risico
Daarom werd het hart onderzocht bij 302 patiënten met vaatverwikkelingen (CVA, TIA of perifeer arterieel vaatlijden) en bij 220 controlepersonen. 28% van de patiënten met vaatverwikkelingen vertoonde een hartziekte tegen slechts 5,5% van de controlepersonen. Met andere woorden, patiënten met een vasculaire voorgeschiedenis lopen 5-maal meer risico om een hartziekte te krijgen dan andere. Maar 44% van die patiënten vertoont geen enkel symptoom.De resultaten van die studie zouden de artsen er dus moeten toe aanzetten stelselmatig het hart te onderzoeken bij patiënten die een vaatprobleem vertonen. Een echocardiogram is dus aangewezen om een eventuele linkerventrikeldisfunctie - wat het meest voorkomt - op te sporen.
Door hartfunctiestoornissen vroegtijdig op te sporen, kan men ze ook beter behandelen om een myocardinfarct te voorkomen en om evolutie naar hartinsufficiëntie tegen te gaan.Het rapport dat werd gepubliceerd door het Wetenschappelijk Instituut voor de Volksgezondheid - Louis Pasteur, waarover we het reeds hebben gehad, heeft trouwens aangetoond dat de secundaire preventie zeer ontoereikend is bij patiënten die reeds een vaatverwikkeling hebben vertoond. Pro memorie, 20% van de patiënten rookte nog na een infarct...