Depressies zijn de vierde oorzaak in de wereld van handicaps en de tweede in de ontwikkelde landen. Dominique Barbier, Frans psychiater en psychoanalytica, publiceerde onlangs een werk over depressieve ziekten, bekeken vanuit hun verschillende aspecten en over alle leeftijden. Ter gelegenheid daarvan hadden we een gesprek met haar om deze pathologie, die zowel de patiënt als zijn omgeving raakt, beter te leren begrijpen.
- e-gezondheid: Waarom worden depressies zo onderschat en zo weinig aangepakt?
- e-gezondheid: U zegt dat er niet één depressie is, maar u spreekt van depressies. Wat bedoelt u daar precies mee?
- e-gezondheid: Lopen we allemaal risico of zijn er specifieke risicogroepen?
- e-gezondheid: Wat wordt er vandaag aan gedaan en wat zijn de belangrijkste evoluties?
e-gezondheid: Waarom worden depressies zo onderschat en zo weinig aangepakt?
Dr. Dominique Barbier: In de eerste plaats omdat rond depressies nog altijd een zeker taboe hangt. In een wereld die gemaakt is voor winnaars is het niet makkelijk toe te geven dat men "er onderdoor gaat", dat zijn capaciteiten afnemen, kortom dat men minder gaat presteren. Op een bepaalde manier worden depressies ervaren als een zwakte en in onze huidige maatschappij horen zwakkelingen niet thuis.Depressies kunnen ook worden gemaskeerd: alcoholisme, bepaalde vormen van drugsgebruik, slaapstoornissen, fysieke symptomen waarvan het reële bestaan klinisch kan worden vastgesteld als vermoeidheid, hoofdpijn, gewrichtspijnen zoals "rugpijn", geheugenproblemen enz. Dat maakt vaak dat er een andere diagnose wordt gesteld, terwijl er eigenlijk aan een depressie moet worden gedacht.Ten slotte zijn er ook zones waar de grens niet duidelijk te trekken is: zoals het chronisch vermoeidheidssyndroom, pathologische vermoeidheid, burn-out. In dergelijke gevallen is de diagnose stellen niet zo makkelijk.
e-gezondheid: U zegt dat er niet één depressie is, maar u spreekt van depressies. Wat bedoelt u daar precies mee?
Dr. Dominique Barbier: Bij het twintigtal beschreven depressiebeelden zitten bijvoorbeeld seizoensdepressies (duiken op in de winter en verdwijnen weer als de zon weer in het land is), de manisch-depressieve ziektes (die worden gekenmerkt door afwisselend fases van opwinding - manie - gevolgd door depressieve periodes), vijandige depressies, de reactionele depressies waarvan we heel goed de factoren kunnen opsporen die er aan de basis van liggen. En dan noem ik nog maar enkele vormen van depressieziektes, dat zijn ze lang nog niet allemaal.