Baby’s huilen soms, maar hoe kunnen we weten wat ze nodig hebben? Sommige ouders gebruiken nu gebarentaal voor baby’s om hun kind beter te begrijpen.
Gebarentaal voor baby ‘s: een overgangstaal
Rond negen maanden zijn de psychomotorische vaardigheden van baby’s voldoende ontwikkeld om met hun handen eenvoudige gebaren te kunnen maken. Om woorden uit te spreken, is het nog te vroeg. Voor de productie van geluid is de coördinatie van ongeveer zeventig spieren vereist op één en hetzelfde moment! Met negen maanden kramen kinderen alleen maar brabbelwoordjes uit zoals mamama… De gebaren zijn er precies voor deze periode als ze al willen communiceren, maar nog geen woorden kunnen uitspreken. Rond een jaar kunnen baby’s dan hun eerste woordjes zeggen. Van dan af groeit hun woordenschat geleidelijk aan en rond anderhalf jaar kennen ze gewoonlijk al een vijftigtal woorden.
Melk, eten, nog, nieuwe luier, badje, dodo doen, knuffel… De gebarentaal voor baby’s wordt gebruikt voor simpele woorden uit het dagelijks leven. De ouders maken het teken elke keer dat ze een woord uitspreken. Zo leert de baby stukje bij beetje het gebaar met de specifieke handeling associëren. Na een poos zal hij snappen dat als hij het teken maakt, hij de ermee samenhangende handeling kan oproepen. Als hij die gebaren eenmaal onder de knie heeft, kan hij zijn primaire behoeftes – zoals: ik heb honger, ik heb pipi gedaan, ik ben moe, enz. - duidelijk uitdrukken in plaats van te huilen. Zo gaat er vooral minder tijd verloren - u hoeft niet met vallen en opstaan te raden wat het probleem van uw kindje is - en ondervindt uw kind zelf geen onnodige frustratie. Via gebarentaal kan een kind ook zijn gedachten en zijn innerlijke, onbekende wereld weergeven, en dat is heel verrijkend voor ouder-kindrelatie!
Met dank aan Marie Fournier, verantwoordelijk voor de workshops Signer avec Bébé in Brussel (www.naitre-parents.be