De ziekte van Addison is een zeldzame aandoening, waarover eigenlijk niet zoveel bekend is. Maar toch is er in de media jarenlang veel over te doen geweest: John Fitzgerald Kennedy, oud-president van de Verenigde Staten, leed immers aan deze ziekte.
Dat werd toen tegengesproken. De ziekte van Addison is immers een chronische ziekte die een belangrijke weerslag heeft op de algemene gezondheidstoestand en bij een acute opflakkering zelfs tot shock kan leiden. Er bestaat gelukkig een eenvoudige behandeling die goed omschreven is, maar de patiënt moet gedisciplineerd zijn.
De symptomen
De symptomen ontstaan geleidelijk, met in het begin:
- spijsverteringsproblemen zoals anorexie (verminderde eetlust), buikpijn en braken;
- bloedarmoede of anemie (daling van het aantal rode bloedcellen in het bloed);
- psychische (intellectuele) vermoeidheid;
- asthenie (uitgesproken vermoeidheid van de spieren) die met een dynamometer gemeten kan worden;
- bloeddrukdaling: deze hypotensie evolueert met episoden en gaat gepaard met duizeligheid, syncope (of flauwvallen) en hartkloppingen;
- neiging tot hypoglycemie (daling van het bloedsuikergehalte);
- uitgesproken zin in zout;
- pigmentatie van de huid.
In de praktijk
Patiënten met de ziekte van Addison moeten continu zonder uitzondering hun medicatie nemen en in bepaalde gevallen moet de dosis worden verhoogd. Daarom is het zeer belangrijk te melden dat men aan de ziekte lijdt en dat eventueel te vermelden op een kaart die de patiënt bij zich draagt (zoals een bloedgroepkaart).