Waar u ook met vakantie naartoe gaat, u zult altijd op lekkernijen stuiten die de kilo’s er doen bij komen. Van de typische ChiChi op het strand in Zuid-Frankrijk, de pasta’s en ijsjes in Italië tot het bier in Duitsland, er zijn verleidingen zat. Enkele strategieën om deze valkuilen te ontwijken.
Ik houd het bij mijn fles water
Ik drink veel water, dorst zal ik dus in geen geval hebben. Ik zal dan ook minder snel verleid worden door bier, frisdranken en/of ijsjes allerhande die, als je ze allemaal optelt, al snel omgezet worden in kilo’s.
Bovendien zijn het geen echte dorstlessers. Integendeel,, ze doen je er alleen nog meer van drinken of nog meer van likken. Op die manier stapel ik de extra calorieën en dus al snel ook de kilo’s maar op, terwijl water nul calorieën bevat.
Ik eet voor elke maaltijd fruit
Waar ik ook ben, ik vind altijd wel een marktje waar ik fruit kan kopen. Zo heb ik er altijd bij de hand. In welk land of in welke streek ik ook ben, het seizoen van het fruit is volop bezig. Ik vind er dus overal.
Ik eet er voor elke maaltijd - op restaurant, op het strand of elders. Fruit levert me namelijk de nodige suiker om mijn bloedsuikerspiegel op te krikken en zo mijn grote eetlust wat af te remmen. Dan eet ik minder bij de maaltijd en kom ik niet in de verleiding om me vol te stouwen met pasta of pizza.
Om het fruit vers te houden, steek ik het in een koeltas of ik stop een ijszakje in mijn mand of tas (bij mijn fles water).
Ik deel
Alle schotels en vette desserts zetten zich om in kilo’s als ik er te veel van eet.
Ik deel met mijn vriend, vriendin of met een kind. Normaal zijn de porties overal voldoende groot en kom ik ruim toe met de helft, vooral ook omdat ik geen leeuwenhonger heb na dat fruit dat ik gegeten heb.
En ik geef ook nog minder geld uit!
Ik leng mijn pastis, ouzo of whisky aan
Dat doe ik met alle aperitieven op basis van alcohol en water. Ik bestel een normale dosis, drink een of twee slokken en doe er dan water of ijsblokjes bij.
Op die manier doe ik ook langer met mijn aperitief. De eerste slokken geven me die kleine aangename shot alcohol en daarna blijk ik ‘in tune’ met mijn aperitiefpartners. Ik geniet van de fijne, ontspannen en gezellige sfeer en ik les intussen mijn dorst zonder risico te lopen op extra kilo’s (en alcoholcontroles als ik achter het stuur zit).
Ik eet altijd langzaam
Misschien ben ik op restaurant dan als laatste klaar met eten, maar dan is dat maar zo!
Als ik traag eet, hebben mijn hersenen de tijd om het verzadigingsproces te activeren en stop ik ook met eten zo gauw ik verzadigd ben.
Ik zal dus nooit meer eten dan ik aan calorieën nodig heb en zal dus niet onnodig kilo’s opstapelen op vakantie.