Parvovirose is een besmettelijke ziekte bij honden die veroorzaakt wordt door een virus. Pups zijn er bijzonder gevoelig voor en krijgen dan ernstige diarree die binnen enkele dagen zelfs dodelijk kan zijn.
Een zeer besmettelijk virus
Parvovirose kan voorkomen bij alle honden, maar treft meestal pups tussen 6 weken en 6 maanden. De ziekte wordt veroorzaakt door een virus dat verwant is met het kattentyfusvirus. Uw hond kan besmet raken als hij de stoelgang van een besmette hond inslikt of op een plaats verblijft die ermee bevuild is. Het virus is zeer resistent in het buitenmilieu en kan er acht maanden overleven. Vandaar dat u besmette vertrekken goed moet ontsmetten vóór u er een nieuwe hond binnenlaat. Om het virus te doden dat in de omgeving aanwezig is, moet u bijtende soda, natriumhypochloriet of formol gebruiken. Een besmette hond kan het virus niet langer verspreiden zodra hij genezen is, d.w.z. ongeveer twee weken na het uitbreken van de ziekte.
Wisselende symptomen
De ziekte varieert met de leeftijd waarop de hond besmet is geraakt. Het virus nestelt zich immers bij voorkeur in organen die zich nog aan het ontwikkelen zijn en waarbinnen de cellen zich volop vermenigvuldigen. Zo ontwikkelt bij pups jonger dan twee weken het virus zich vooral in het hart. Dat leidt tot een hartontsteking die tot plotselinge dood kan leiden. Deze vorm van de ziekte is zeldzaam, aangezien pups op die leeftijd nog beschermd worden door de antilichamen in de moedermelk, op voorwaarde dat hun moeder correct gevaccineerd is. Bij pups van meer dan twee weken zijn het de darmen die sterk groeien. Het parvovirus richt er dan ook ernstige schade aan, met als symptomen: braken, binnen 12 tot 24 uur gevolgd door zware diarree die zeer vaak bloed bevat. Deze symptomen leiden tot ernstige uitdroging. De pup is verzwakt, eet niet meer, heeft koorts en kan bloedarmoede krijgen. Na twee of drie dagen, of als de pup geen behandeling krijgt, kan de dood optreden. Haalt hij het, dan kan hij na zes dagen volledig genezen zijn. Besmette volwassen honden ten slotte krijgen meestal een volledig symptoomloze vorm van de ziekte.