Sommige vrouwen in de menopauze hebben last van een lichte vorm van kouwelijkheid, vermoeidheid, droge huid, een neiging tot gewichtstoename, enz.
Misschien gaat het wel om wel hypothyreoïdie…
Hypothyreoïdie komt veel voor bij vrouwen boven de vijftig.
Hypothyreoïdie is een verminderde werking van de schildklier als gevolg van een verminderde hormoonproductie van de schildklier. De aandoening komt niet alleen voor bij vrouwen in de menopauze, maar het valt op dat deze leeftijdsgroep er vaker last van heeft, vooral dan van primaire hypothyreoïdie.
Er zijn namelijk twee vormen:
- Primaire hypothyreoïdie
Deze vorm wordt veroorzaakt door een tekort aan schildklierhormonen als gevolg van de slechte werking van de schildklier.
- Secundaire of centrale hypothyreoïdie
Deze vorm wordt veroorzaakt door een aandoening van de hypofyse of hypothalamus. Dat zijn hersenstructuren die de schildklierwerking regelen.
Wat zijn de typische symptomen van hypothyreoïdie?
Bij hypothyreoïdie vertraagt de werking van de organen (bij hyperthyeroïdie daarentegen versnelt ze).
Daardoor treden de volgende symptomen op:
- Vermoeidheid
- Gebrek aan energie, futloosheid
- Rationele vaardigheden vertragen
- Kouwelijkheid
- Koude en droge huid
- Makkelijk afbrekende nagels en brekend haar
- Haaruitval
- Gewichtstoename (matig) ondanks een verminderde eetlust
- Hese stem
- Krampen en stramme spieren
- Constipatie
- Prikkelbaarheid, enz.
Maar deze symptomen zijn vaak weinig uitgesproken omdat ze heel geleidelijk aan verschijnen.
Het zijn dan vooral de complicaties die u op het spoor moeten zetten:
- Tragere hartslag
- Depressie
- Hallucinaties
- Geheugenproblemen
- Galstenen
- Anemie (bloedarmoede), enz.
Opmerking: hypothyreoïdie (of hyperthyreoïdie) kan zich ook manifesteren door de aanwezigheid van een krop in de hals. Die verdikking kan wijzen op een afwijkende werking van de schildklier.
De mogelijkheid van een schildklierprobleem moet bij het minste vermoeden worden onderzocht, ongeacht of er een krop in de hals is of niet. De arts zal de schildklier betasten en aan de hand van een bloedstaal het hormoongehalte laten bepalen. Die analyse zal uitsluitsel geven over de werking van de schildklier.
In sommige gevallen wordt een echografie van de halsstreek of een schildklierscan gevraagd om de structuur en de staat van de klier te onderzoeken.
Dr Gabrielle Cremer, " C'est la thyroïde docteur ? ", Editions Alpen.