Doorligwonden zijn huidletsels die ontstaan doordat de zachte weefsels samengedrukt worden tussen een hard vlak en een benig uitsteeksel. Ze zorgen voor vaak heel diepe wonden, zijn een bron van pijn en infecties en ze treffen vooral patiënten die bedlegerig of maar beperkt mobiel zijn. Gelukkig kunnen ze voorkomen worden.
Doorligwonden: de oorzaken
Doorligwonden zijn het gevolg van langdurig liggen en komen dan ook vooral voor bij bejaarden die de hele dag in bed liggen of aan hun zetel gekluisterd zijn. Naast tal van locale risicofactoren - zoals een broze huid, incontinentie die tot irritatie en verweking van de huid leidt - zijn er ook algemene risicofactoren, zoals neurologische of reumatologische aandoeningen die de mobiliteit aantasten, een slechte hartwerking waardoor de huid en de onderhuidse weefsels minder zuurstof krijgen, een verstoord voedingsevenwicht, uitdroging bij koorts en een verminderde motivatie om zich te laten verzorgen.
Wat zijn de symptomen?
Doorligwonden, ook wel drukzweren of decubitus genoemd, groeien van binnen naar buiten en hebben de vorm van een kegel met een diepe basis. Een deel van de letsels is dan ook niet zichtbaar. Ze komen vooral voor in de heiligbeenstreek en op de hielen. Doorligwonden kennen verschillende evolutiestadia.. Eerst ontstaat er een blijvende en pijnlijke rode vlek op de drukzone.
Vervolgens wordt de huid zwart, hard en gevoelloos. Nog later maakt de verdwijning van de afgestorven huid plaats voor een zweer waarbij de onderliggende weefsels bloot komen te liggen (spieren, pezen, botten). Blijft de patiënt bedlegerig, dan genezen de doorligwonden niet vanzelf, maar kunnen ze integendeel uitbreiden en vooral geïnfecteerd raken.
Doorligwonden kunnen heel snel ontstaan, ook onder gips.