Ziekte

Toestand, gekenmerkt door een stoornis in de werking van één of meer organen of van het algemeen welbevinden. Vele ziekten zijn vernoemd naar hun ontdekker of beschrijver(s).

Geen twee mensen zijn gelijk, maar alle mensen zijn gezond, indien hun lichamelijke en psychische of mentale functies ongestoord zijn, indien zij op de wisseling van omstandigheden die het leven voortdurend biedt, voor het voortbestaan van het leven doelmatig reageren en zich aldus staande kunnen houden, indien zij niet zijn onderworpen aan invloeden waartegen de middelen tot verdediging van het leven niet volledig en onmiddellijk zijn opgewassen.

Volledige gezondheid wordt gekenmerkt door een ongestoord, harmonisch en grotendeels ongemerkt verloop van de lichaamsfuncties en door een algemeen welbevinden zowel op lichamelijk als op geestelijk en sociaal gebied. Een werkingsstoornis kan oorzaak zijn van een stoornis in het welbevinden, van pijn, van benauwdheid, van ziektegevoel, in andere gevallen ligt in de stoornis in het welbevinden het wezen van de ziekte.

Ziet men de ziekte als een toestand waarin het leven bedreigd wordt, dan bestaat er zeker geen strak verband tussen de ernst van de bedreiging en de diepte van de stoornis in het welbevinden. Toestanden die het leven ernstig bedreigen kunnen zich soms ongemerkt ontwikkelen. Anderzijds bestaan er soms hevige klachten, terwijl er geen enkele ernstige bedreiging kan worden gevonden.