Stijve nek

Pijn, gevoeligheid en stijfheid kunnen in het nekgebied optreden zonder dat er objectieve afwijkingen aantoonbaar zijn. Waarschijnlijk is dit complex van ziekteverschijnselen een veelvoorkomende reactie van de weke delen (spieren, pezen, bindweefsel, gewrichtskapsel, banden) op zeer verschillende prikkels die niet aantoonbaar zijn.
Men beschouwt de basis van deze stoornis dan ook wel als van natuurkundig-scheikundige aard, waarbij de mogelijkheid bestaat dat onder invloed van prikkels van velerlei aard veranderingen optreden in het vochtgehalte van de weefsels.
De aandoening wordt onder andere gekenmerkt door:

- gevoeligheid;

- stekende pijnen;

- stijfheid, in het gehele nekgebied;

- soms plaatselijke prikkeling en overgevoeligheid;

- de klachten verergeren na rust;

- de klachten zijn het ernstigst na ontwaken.

Bij bewegen neemt de pijn een ogenblik toe, maar de klachten verminderen gewoonlijk als men in beweging blijft. Later op de dag komt de pijn weer terug ten gevolge van vermoeidheid. De aangedane gebieden zijn pijnlijk bij druk en concentreren zich soms als trigger-punten, vanwaaruit de pijn zich dan verspreidt naar de directe omgeving.

Veelvoorkomende plaatsen in het lichaam zijn, naast de hals, de schouders, lage rugspieren, bilspieren en soms ook de dijen. De aanvallen kunnen worden veroorzaakt door verandering van temperatuur of van het weer, door lichamelijke inspanning of door emoties. Een stijve nek treedt plotseling op, vaak na een heftige beweging van het halsgedeelte van de wervelkolom, maar ook wanneer het hoofd gedurende enige tijd in een onnatuurlijke houding geplaatst wordt, bijvoorbeeld tijdens het slapen, lange ritten in een auto, het dragen van zware tassen enzovoort. Meestal treedt geen uitstraling van de pijn naar de schouder of de arm op; wel ziet men vaak verergering van de pijn bij een hoofdbeweging.