U hebt het wellicht vaak te horen gekregen toen u kind was: beoordeel mensen niet op hun uiterlijk. De kleren maken niet de man. Helaas dreigt dit gezegde in de vergetelheid te raken.
Het uiterlijk is allesoverheersend geworden: nooit was het zo belangrijk in onze samenleving. De plastische chirurgie "bloeit" als nooit tevoren, en tieners raken opgezadeld met complexen als ze vinden dat ze niet genoeg op de stars lijken We zijn ons min of meer bewust van deze dictatuur van de schone schijn. Nog veel venijniger is echter de nefaste invloed van film.
In een fictiefilm gaan we meestal op zoek naar de "slechterik", die uiteraard herkenbaar is aan zijn boeventronie. Soms laat men u zelfs geloven dat u intelligent bent, want u had al van in het begin geraden dat hij de boosdoener was, ook al leek dat niet zo in de intrige. Idem in de tekenfilms die zo populair zijn bij kinderen: de grootste lelijkaard is ook de grootste snoodaard.In werkelijkheid bestaat dit verband tussen lelijkheid en slechtheid echter niet!
In het echte leven zijn slechte mensen net vaak innemend, mooi en soms zelfs poeslief, terwijl lelijke mensen perfect ingoed kunnen zijn. De kwalijke neiging om onaantrekkelijke mensen - die daar niet zelf voor gekozen hebben - als slechteriken te beschouwen, is een uiterst verontrustend verschijnsel. Ouders moeten dat dringend gaan beseffen, zodat ze hun kinderen leren dat uiterlijk niet doorslaggevend is.Beoordeel dus nooit iemand op het eerste gezicht!
Schrijf u gratis in op de newsletter van e-gezondheid!