Pijn bij bejaarden komt zo vaak voor dat ze bijna als normaal beschouwd wordt. Zo wordt 40 % van alle pijn niet verlicht. Pijnbestrijding is er weliswaar sterk op vooruitgegaan, maar blijft toch ontoereikend. Senioren hebben vaak moeite om hun pijn te uiten, terwijl de omgeving problemen heeft om ze op te sporen en de intensiteit ervan in te schatten
Meestal kan de patiënt zijn pijn en de intensiteit ervan verwoorden, waardoor ze op een aangepaste manier kan worden behandeld. Bij bejaarden ligt dat echter veel moeilijker. Veel bejaarden communiceren niet erg goed meer. Vaak vinden ze niet de woorden om iets te formuleren en moeten ze andere manieren vinden om hun pijn te uiten. Het is dan aan de omgeving om hun signalen op te vangen. Pijn komt echter zeer frequent voor bij bejaarden (75 % van alle bejaarden die zijn opgenomen in een ziekenhuis) en wordt tegelijk zeer weinig geuit. De gemiddelde leeftijd van bejaarden in instellingen of ziekenhuizen ligt immers zeer hoog (84 jaar). Naar schatting kan slechts de helft van die patiënten zijn pijn zelf inschatten. Deze bevinding is ook zeer belangrijk voor de behandeling. Een niet-aangepaste dosis van een pijnstiller kan namelijk bijwerkingen veroorzaken. Er bestaan tal van zelfevaluatieschalen, maar de meeste zijn niet aangepast voor senioren omdat ze te abstract zijn. Ook geheugenstoornissen maken het moeilijk om pijnsensaties op verschillende momenten te vergelijken. Ten slotte hebben bejaarden de neiging om veeleer hun hinder of handicap te evalueren dan de pijnintensiteit. Onder- of overevaluatie komen dan ook vaak voor. Als pijn niet geformuleerd wordt, kan ze opgespoord worden via gedragswijzigingen bij de patiënt (afweerreacties, pijnstillende houdingen, vijandigheid, apathie, weinig gebaren maken enz.). Zowel de omgeving als artsen en verpleegkundigen kunnen dergelijke signalen opvangen. Als de pijn eenmaal opgespoord is, moet ze uiteraard nog bestreden worden en moet nagegaan worden of de behandeling doeltreffend is. We mogen ook niet vergeten dat pijn een weerslag heeft op de algemene toestand van de patiënt: depressie, desocialisatie, autonomieverlies, slaap- en eetluststoornissen, Als de pijn eenmaal ophoudt, kunnen dan ook andere aandoeningen ontdekt en op de gepaste manier behandeld worden.