Ongeveer 10 tot 15% van de vrouwen vertoont tijdens hun zwangerschap een hoge bloeddruk.
Zwangerschapshypertensie is de belangrijkste oorzaak van prenatale morbiditeit (ziekte) en mortaliteit en verdrievoudigt het foetale risico.
Alarmerende symptomen zijn een proteïnurie (aanwezigheid van eiwit in de urine) hoger dan 300 mg/24 uur en oedeem (zwelling van de benen, maar ook van het gelaat en de handen). Een licht of matig oedeem komt voor bij 80% van de normale zwangerschappen.
De hypertensie treedt op na de 20ste week van de zwangerschap.
De oorzaken
Essentiële hypertensie: een blijvende of permanente hypertensie die reeds bestaat vóór de zwangerschap of gediagnosticeerd wordt tijdens de eerste helft van de zwangerschap. Deze vorm van hypertensie wordt door de moeder en de foetus meestal zeer goed verdragen.
Zwangerschapshypertensie ontstaat na de 20ste zwangerschapsweek, meestal bij de eerste zwangerschap (primipara). Het betreft een ziekte van de moederkoek (placenta) en één van de symptomen daarvan is een hoge bloeddruk. De oorzaak is een slechte bloedsomloop in de placenta, probleem dat geleidelijk nog zal verergeren.
Mogelijke oorzaken zijn:
- samendrukking van de slagaders door de zwangere baarmoeder,
- slagaderletsels die reeds vóór de zwangerschap bestonden,
- immunologische (incompatibiliteit of onverenigbaarheid) en genetische oorzaken.
Praktische adviezen
- De bloeddruk regelmatig controleren bij hypertensie (essentiële hypertensie en zwangerschapshypertensie).
- Ook de urine controleren met een teststrookje om proteïnurie op te sporen. Als bij de test twee kruisjes verschijnen, moet de patiënte dadelijk in het ziekenhuis worden opgenomen.
- Guide de surveillance de la grossesse. C. Tchobroutsky. ANDEM - Le Généraliste. FMC n°1749. Février 1997 - Obstétrique. J. Lansac, C. Berger, G. Magnin. Masson 2000
