De plaatselijke ontsteking van het slijmvlies van de dunne darm of de ziekte van Crohn wordt ook ileitis terminalis of ileitis regionalis genoemd.
Inleiding
De ziekte kan in alle gedeelten van de dikke darm en in uitzonderingsgevallen ook in de dikke darm voorkomen, maar meestal in het laatste deel van de dunne darm, het terminale ileum.De ziekte komt voor bij betrekkelijk jonge mensen tussen de twintig en veertig jaar. De oorzaak is onbekend, maar er bestaan talloze theorieën. In sommige families komt de ziekte opvallend veel voor. Met moleculair onderzoek is men erin geslaagd een specifiek gen voor de ziekte aan te tonen. Men ziet de aandoening vooral in noordelijke streken en in de Angelsaksische landen.
Symptomen
De verschijnselen van het maag-darmkanaal staan op de voorgrond. Er zijn echter ook algemene verschijnselen, zoals koorts, vermagering en bloedarmoede. In sommige gevallen komen gewrichtsverschijnselen en oogafwijkingen voor.Gewoonlijk is er diarree, die in opeenvolgende perioden meer of minder ernstig is.De patiënt heeft voortdurend buikpijn, die voornamelijk rechtsonder gelokaliseerd is. Soms wordt de ziekte tijdens een operatie wegens acute blindedarmontsteking ontdekt. Vaak treden verschijnselen op die berusten op onvolledige darmafsluiting. Hierbij zwelt de buik op en is de peristaltiek versterkt. De patiënt is dan misselijk en de ontlasting komt met moeite. Deze verschijnselen gaan meestal weer voorbij. Het komt slechts zelden tot een volledige darmafsluiting.Het ontstaan van fistels is kenmerkend door de ziekte. Deze fistels vormen zich tussen de ontstoken darmdelen en de huid, tussen de darmlissen onderling en tussen een ontstoken darmlis en een ander hol orgaan (bijvoorbeeld de blaas). Wanneer de ziekte de endeldarm aantast, ontstaan huidfistels naar de anus. Wegens hun sterke neiging tot terugkeren, zijn de fistels moeilijk te behandelen.