PUBLICITÉ

Zelfdoding en zorgoverconsumptie

Gepubliceerd door Isabelle Eustache, bewerkt door C. De Kock, gezondheidsjournaliste op 27/09/2005 - 00h00
-A +A

Typisch voor zelfmoordplegers is hun "zorgoverconsumptie" tijdens de zes maanden vóór hun daad. Medische shopping, overmatig gebruik van geneesmiddelen (psychotrope middelen en antidepressiva) en chronische aandoeningen zijn in dit verband alarmsignalen.

PUB

Zelfdoding komt vooral voor bij mannen (twee mannen tegen één vrouw) tussen 30 en 59 jaar. Typisch voor personen die zich in een extreme noodsituatie bevinden en het leven niet meer zien zitten, is dat ze voortdurend op consult gaan bij huisartsen en, in mindere mate, bij psychiaters. Dat leidt tot medisch shoppen en een hele berg voorschriften, vooral voor psychotrope middelen en antidepressiva, maar ook voor slaap- en kalmeermiddelen.

Die overconsumptie van psychotrope middelen bij risicopersonen voor zelfdoding blijkt uit een onderzoek van de "Union nationale pour la prévention des suicides" (UNP, Nationale Vereniging voor Zelfmoordpreventie) in Frankrijk. Het onderzoek volgde 308 bewoners van Saint Etienne en Lyon die tussen mei 2003 en oktober 2004 uit het leven stapten. Deze populatie, die goed bekend was bij de gerechtelijk-geneeskundige diensten, werd vergeleken met een controlegroep. Daaruit bleek een sterke correlatie tussen de recente toename van het aantal voorschriften voor psychotrope middelen en de zelfdoding. Ongeveer 90 % van de vrouwen en 60 % van de mannen die zelfmoord hadden gepleegd, namen tijdens de zes maanden ervoor psychotrope middelen. Het verband is nog sterker tijdens de maand voor de daad. Deze vaststelling moet een alarmsignaal zijn voor elke arts die de medicatie van een patiënt wil opvoeren.

Uit het onderzoek bleek ook dat 40 % van de mannelijke suïcidanten langdurig ziek was, tegen 20 % van de vrouwen. Tijdens de zes maanden voor de zelfdoding worden ze significant meer opgenomen in algemene of psychiatrische ziekenhuizen. Deze gegevens benadrukken het belang van een goede begeleiding na ontslag uit het ziekenhuis en van een aangepaste en intense nazorg voor chronische patiënten, vooral als het om een psychiatrische aandoening gaat.

Artsen spelen een belangrijke rol bij zelfmoordpreventie, maar ook het hele relatienetwerk van de patiënt moet bij de problematiek betrokken worden. De familiale en sociale omgeving zijn immers eveneens essentieel. Vandaar het belang van een gecoördineerde aanpak.

Gepubliceerd door Isabelle Eustache, bewerkt door C. De Kock, gezondheidsjournaliste op 27/09/2005 - 00h00 Onderzoek van de "Union nationale pour la prévention des suicides" (UNPS), september 2005; "La santé des suicidés", dr. Eric Bonne, Service de médecine légale de Saint Etienne, Institut médico-légal de Lyon, Service médical de l'Assurance maladie, France.
Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ