In dit wintersportseizoen kan het geen kwaad om sporters er op te wijzen dat skiën een gevaarlijke sport is en blijft, hoeveel ervaring men ook heeft.
Een minimum aan voorbereiding is altijd aangewezen.
Ski, blessures en gezondheid van de knie
Skiën is een sport die men vaak maar één keer per jaar beoefent, maar toch zorgt de wintersport voor heel wat ernstige blessures.
Een verzwikte knie met gescheurde ligamenten bijvoorbeeld, is niet niets. Het is een blessure die levenslange gevolgen kan hebben.
Maar hoe kan je een dergelijke blessure voorkomen? In het algemeen raadt men aan om de dijspieren te trainen zodat de knie in alle omstandigheden goed gesteund wordt.
In de praktijk betekent dat trainingsoefeningen zoals squats (de knieën buigen en weer strekken, meestal met een gewicht op de schouders), het opheffen van de benen met weerstand of een oefening waarbij men de stoelpositie aanneemt (de benen in een hoek van 90° met de rug tegen een muur en de positie zo lang mogelijk aanhouden).
Is dat nuttig? Zeer zeker wel, stevige quadricepsen, de vierkoppige dijspieren, helpen bij het nemen van bochten en het opvangen van schokken. Maar voor stabiele knieën is er meer nodig dan dat.
Het kniegewricht
Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen twee soorten situaties.
Bij extensie of gestrekte benen, zijn quadricepsen niet van veel nut. Het kniegewricht wordt geblokkeerd door verschillende ligamenten en de gewrichtsknobbels van de femur die als een zuignap op de meniscus zitten.
Alles zit vast. Het systeem is zo solide dat bij een ongeval het het scheenbeen is dat breekt.
Alles verandert wanneer de knie geplooid is. Bij een buiging tussen 20° en 120° neemt de stabiliteit af en neemt de bewegingsvrijheid van de gewrichten in dezelfde mate toe. De ligamenten geven de gewrichten meer ruimte en de knie houdt vooral stand dankzij de omliggende spieren.
En het is in die positie dat de knie zich het vaakst bevindt.
