Op welke elementen baseren zware drinkers zich om beslissingen te nemen over hun afhankelijkheid van alcohol? Een studie probeert op die moeilijke vraag een antwoord te geven.

Bijna 27 patiënten die werden gerekruteerd aan de uitgang van een kliniek voor alcoholisten werden ondervraagd aan de hand van een gids met verscheidene vragen waarmee men wou te weten komen hoe de behandeling van afhankelijkheid van alcohol verloopt, waarmee men eventuele conflicten met de verzorgers wou blootleggen, wou definiëren, wat de beslissing om met de behandeling door te gaan of te stoppen, kon beïnvloeden De studie verliep in drie opeenvolgende golven: de antwoorden van de eerste tien patiënten werden geanalyseerd en de gids werd daaraan aangepast, met name om een aantal punten met de tien volgende patiënten verder te kunnen verfijnen. De onderzoekers stopten bij 27 patiënten, omdat ze van mening waren dat de nieuwe interviews geen nieuwe elementen aanbrachten.
De manier waarop deze overmatige drinkers zich uitdrukken, maakt het mogelijk vier grote tendensen te onderscheiden:
- Cultureel gebruik: zelfs indien heel overmatig wordt soms gezegd dat het in een specifieke socioculturele of professionele context past, maar daar "normaal" is. Deze drinker vindt niet van zichzelf dat hij "afwijkt van de norm"; hij vindt zichzelf geen alcoholicus, waarbij hij bijvoorbeeld zal argumenteren "dat hij niet begint te drinken zodra hij wakker wordt". Maar tijdens het gesprek erkent hij uiteindelijk dat hij waarschijnlijk al een tijd een alcoholprobleem heeft; hij wil erover praten en het belang van de behandeling bespreken, zonder meer. Symptomatisch gebruik, als antwoord op een fenomeen dat als een agressie wordt ervaren. Alcohol wordt niet voorgesteld als het kernprobleem en het overmatige gebruik is meestal nog niet zo heel lang aan de gang. Een behandeling wordt verwacht en moet soelaas brengen. De pathologische drinker: hij beschrijft zichzelf als een drinker "die zijn gebruik niet meer onder controle heeft"; hij weet dat hij afhankelijk is van alcohol. Zijn probleem met alcohol is vaak allang aan de gang, hij drinkt echt heel overmatig (tien tot twintig glazen per dag of zelfs meer). Deze drinker lijkt gelaten en weinig geneigd te geloven dat hij dankzij de behandeling van deze afhankelijkheid kan afraken. Hij is dus zeker geen vragende partij! Onbegrijpelijk gebruik: de drinker weet niet waarom hij drinkt. Door de behandeling zal hij het misschien te weten komen; dat is een verwachting die hij uitdrukt.