U bent dol op uw viervoetige vriend, maar hij geeft een onaangename geur af die u misselijk maakt. Of die geur nu van zijn huid komt, uit zijn bek of zijn darmen, in alle gevallen valt er iets aan te doen!
Gasvorming en slechtriekende stoelgang
Als uw dier zijn eten te snel naar binnen werkt, krijgt hij met zijn eten soms een fikse hoeveelheid lucht binnen. De darmbacteriën produceren bovendien ook gassen als ze het voedsel dat uw vriend heeft opgenomen afbreken. Op die manier hoopt zich
een hoeveelheid gassen - afhankelijk van dier tot dier en van zijn manier van eten - op in de maag, die vervolgens wordt afgescheiden, bij het ene dier al wat luidruchtiger en minder welriekend dan bij het andere. De hoeveelheid en de geur van de gassen die uw dier zo uitscheidt, en de consistentie en hoeveelheid van de geproduceerde stoelgang hangen in grote mate af van de kwaliteit van zijn voeding. Als u uw hond of kat brokken van goede kwaliteit voorzet (te krijgen in gespecialiseerde dierenzaken en bij de dierenarts), zal uw vriend minder gassen produceren, want die producten verteren beter en bevatten grondstoffen van eerste kwaliteit. Als u het voedsel niet in één keer geeft, maar gespreid over de dag, zal uw vriend zich ook niet op zijn eten storten en zal hij minder gulzig eten. Ook melk en intolerantie voor de lactose erin, een plotselinge verandering van het voedingspatroon of darmwormen kunnen leiden tot abnormale gisting en winderigheid.
Hij stinkt uit zijn bek
Wordt u misselijk van de adem van uw dier? Dan moet u naar de dierenarts! Als uw vriend veel tandsteen of mond- en tandinfecties heeft, komen er heel onaangename geurtjes vrij. Laat het tandsteen verwijderen en laat de slechte tanden eventueel trekken.
Dan krijgt uw vriend weer een normaal ruikende adem. Als u hem daarna goede voeding geeft en regelmatig zijn tanden poetst, zal zijn mond- en tandhygiëne op peil blijven. Maar de slechte adem van uw dier kan ook het gevolg zijn van een onaangepaste en onevenwichtige voeding of een ziekte zoals nierinsufficiëntie. In dat beval moet u hem laten onderzoeken. De dierenarts kan zo een eventuele aandoening vaststellen en die behandelen.
