Het achtervoegsel "-itis" bij medische termen slaat altijd op een ontsteking. De term "cellulitis" is echter onjuist, want het gaat hier in geen geval om een ontsteking van de cellen. Wel is het probleem voor veel vrouwen een ware nachtmerrie, want zij zijn de belangrijkste slachtoffers. Cellulitis is een lelijke misvorming van het onderhuidse vetweefsel, vlak onder de huid. Daardoor ontstaat de zogenaamde "sinaasappelhuid": de huid is niet meer vlak en glad, maar begint min of meer te golven, en er vormen zich "kratertjes". Cellulitis treft vooral dijen en bips, maar kan zich ook elders nestelen: op armen, borsten enz.
Het vetweefsel
Het vetweefsel bestaat uit vetcellen, "adipocyten" genoemd, die de vetten opslaan. Het is over het hele lichaam verspreid.
De adipocyten zijn min of meer talrijk - afhankelijk van diverse factoren, zoals leefomstandigheden, erfelijkheid, zwangerschappen, gewichtstoename, ... - , vermenigvuldigen zich en vullen zich.
De verdeling van het vetweefsel verschilt naargelang het geslacht. Dat blijkt tijdens de puberteit en hangt samen met de werking van de geslachtshormonen.
Testosteron, het mannelijke geslachtshormoon, zorgt ervoor dat het vet zich vastzet op het bovenlichaam, terwijl de oestrogenen, de vrouwelijke geslachtshormonen, het op het onderlichaam hebben gemunt.
Het vetweefsel bij mannen:
vormt ongeveer 12 % van hun normale gewicht;
zet zich vast op het bovenlichaam: nek, schouders, borstkas en maagstreek;
mannen hebben slechts een dun vetlaagje op dijen en bips.
Het vetweefsel bij vrouwen:
vormt ongeveer 25 % van hun normale gewicht;
vrouwen hebben normaal gezien fysiologisch twee keer meer vet dan mannen;
is vooral geconcentreerd op het onderlichaam: bips, dijen en heupen.
De natuur heeft er zo over beslist. Vrouwen zijn in de eerste plaats gemaakt om leven door te geven en de menselijke soort in stand te houden.
Die functie vergt lichamelijke energie, want er zijn ongeveer 80.000 calorieën nodig om een kind ter wereld te brengen.
Vrouwen beschikken over grote energiereserves, om niet alleen kinderen ter wereld te kunnen brengen, maar ze ook in alle omstandigheden te kunnen voeden, ook als ze niet genoeg eten.
Het feit dat vrouwen zich voortplanten als ze dat willen en hun baby flesvoeding geven, heeft niets veranderd aan hun fysiologie.
De vetverdeling bij vrouwen verschilt echter ook naargelang hun etnische afkomst, of we dat nu graag hebben of niet! Zo hebben vrouwen uit het Middellandse Zeebekken vaker gewelfde heupen, terwijl vrouwen uit het Noorden slankere heupen hebben.
Dij- en bipsvet is het hardnekkigst en het moeilijkst kwijt te raken.
Pseudocellulitis
Een vrouw kan perfect dikke dijen en een dikke bips hebben zonder dat er sprake is van cellulitis. In dat geval zit ze meestal boven haar normale gewicht, want de overtollige kilo's zetten zich bij voorkeur vast op dit deel van het lichaam. Adipocyten zijn gevuld met vet, maar behouden een normale grootte; ze vormen het vetweefsel. Ze zijn niet hinderlijk voor: de bloedsomloop, noch die van de kleine huidbloedvaten, noch die van de lymfevaten. de uitwisseling van water, voedingselementen en afvalstoffen tussen de cellen. De huid van de dijen is mooi glad.
Echte cellulitis
Normale of slanke dijen en bips + cellulitis: het bestaat, maar het is vrij zeldzaam. Te dikke dijen en bips + cellulitis: komt het meest voor. De adipocyten vullen zich met vet en worden groter. Daardoor blokkeren ze:
- de bloedsomloop, door vaatinsufficiëntie te bevorderen, een frequent probleem bij vrouwen;
- alle uitwisselingen. Geleidelijk vormt er zich een soort vezelnetwerk rond de cellen dat water en stofwisselingsafval vasthoudt. Resultaat:
- dikkere dijen en bips;
- de typische sinaasappelhuid.
De oorzaken van cellulitis
Er wordt graag met een beschuldigende vinger gewezen naar de geslachtshormonen. Iets te veel oestrogenen en iets minder progesteron zouden cellulitis bevorderen. Volgens sommigen is de pil de boosdoener. We vragen ons af waarom, want de pil levert net de oestrogenen die anders afgescheiden worden door het lichaam. Misschien speelt ook erfelijkheid mee: als de moeder cellulitis heeft, krijgt de dochter ze ook. Toch mogen we niet vergeten dat de dochter haar eetgewoonten heeft meegekregen van haar moeder! Cellulitis treft vooral vrouwen die:
- weinig bewegen;
- de hele dag op hun stoel of op kantoor zitten;
- alles met de wagen doen.
Zitten is niet bevorderlijk voor de beencirculatie, integendeel. Gebrek aan spiertraining is evenzeer een oorzaak van cellulitis als overmatige voeding. Inname van zout, suiker en koolhydraten speelt helemaal geen rol bij cellulitis. "Waterretentie" evenmin, ook al wordt dit element vaak genoemd.
