Net zoals het hele organisme, wordt ook de huid ouder.
En ook bij de huid moet er een onderscheid gemaakt worden tussen zogenaamde normale veroudering en vroegtijdige, pathologische veroudering.
Het gezegde dat "voorkomen beter is dan genezen", is ook hier van toepassing.
Waardoor wordt veroudering van de huid bepaald?
De verouderingvan de huid is een proces dat genetisch bepaald is, maar dat ook beïnvloed wordt door tal van externe factoren. Een van die factoren is de blootstelling aan UV-stralen, maar het is wel veruit de belangrijkste factor.
Maar ook ziekten, hormonale veranderingen, de voeding en roken dragen bij tot de afname van bepaalde celfuncties.
De evolutie van het verouderingsproces verschilt ook van persoon tot persoon, wat maakt dat sommige mensen met een aanzienlijk chronologisch en biologisch leeftijdsverschil kampen; ze zien er veel jonger of veel ouder uit dan ze in werkelijkheid zijn.
Normale huidveroudering
De huid is een omhulsel, het is een orgaan en een niet onbelangrijk orgaan. Met de tijd wordt de huid dunner, minster elastisch, droger en ruwer, en verdedigt ze zich minder goed tegen infecties.
Daarnaast treden ook rimpels op. Die rimpels kunnen min of meer uitgesproken zijn, ze zijn het gevolg van de afbraak van het collageen en de elastische vezels.
De melanocyten, de cellen die melanine aanmaken dat verantwoordelijk is voor de pigmentatie, dalen in aantal (10% per decennium) en boeten in aan doeltreffendheid.
Melanine is een krachtige zonnefilter die de agressieve UV-stralen bestrijdt en de fameuze vrije radicalen opvangt (moleculen die gevormd worden in een reactie op de agressies en waarvan de accumulatie heel toxisch is voor de cellen). Dat maakt duidelijk dat de huid fragieler wordt met de tijd.
Tenslotte kunnen ook al dan niet gekleurde vlekken optreden die goedaardig of kwaadaardig kunnen zijn.
Pierard G.E., Pierrard-Franchimont C.;Vieillissement cutané, clinique et histologie du vieillissement cutané ; Objectif peau 1995: 533-536.