Hoe ouder je wordt, hoe groter de kans dat je minder goed hoort. Er is sprake van ouderdomsslechthorendheid of presbyacusis.
Aan de oorsprong kan een waaier van oorzaken liggen, waarvan lawaai en het afsterven van zenuwcellen de meeste voorkomende zijn. Een overzicht.
Langdurig lawaai leidt tot gehoorverlies
Het oor bestaat uit drie delen: het uitwendige oor, het middenoor en het binnenoor. Als er een probleem opduikt bij één van die drie delen, kan dat tot gehoorverlies lijden.
In het slakkenhuis heb je met name een membraan waarop haarcellen zitten. Onder invloed van geluid gaan die haarcellen trillen. Op hun beurt sturen ze een elektrisch signaal door naar de hersenen. Bij zijn geboorte heeft een mens ongeveer 15.000 haarcellen. Daarna komen er geen haarcellen meer bij.
Als een haarcel doodgaat, bijvoorbeeld door langdurig en overdreven lawaai, ben je die kwijt voor de rest van je leven. Hoe meer haarcellen je verliest, hoe minder details je kunt horen. Zowel in volume als in frequentie.
Leeftijdsgebonden gehoorverlies: welke verklaring is er nog?
Naarmate je ouder wordt, kan gehoorverlies ook te wijten zijn aan het afsterven van zenuwcellen in het binnenoor.
Het geluid geraakt wel nog bij de haarcellen, maar de hersenen ontvangen geen elektrische signalen meer van de zenuwcellen. Die sensorineurale oorzaak ligt in 90 procent van de gevallen aan de basis van gehoorverlies. Daarnaast kunnen ook het trommelvlies en de beentjes in het middenoor te maken bij gehoorverlies op oudere leeftijd.
Leeftijdsgebonden gehoorverlies treedt maar heel geleidelijk op.
Patiënten passen zich vaak onbewust aan, door bijvoorbeeld de televisie wat harder te zetten, of door tijdens een gesprek wat dichter bij de spreker gaan staan. Op die manier zijn het vaak familieleden of vrienden die als eerste het gehoorverlies opmerken.
OMS, februari 2014.