Vermoeidheid is een subjectief gevoel van malaise en afkeer voor activiteit, met een objectieve verslechtering van de normale prestaties. 5 tot 20% van de bevolking klaagt over vermoeidheid en de raadplegingen bij de huisarts worden in 5 tot 10% van de gevallen ingegeven door klachten van vermoeidheid.
Vermoeidheid: bepalende, uitlokkende en bestendigende factoren
Factoren die voorbeschikken tot het symptoom vermoeidheid, zijn het vrouwelijk geslacht en een voorgeschiedenis van vermoeidheid of depressie.Factoren die vermoeidheid kunnen uitlokken, zijn lichamelijke hyperactiviteit, bepaalde infecties, bepaalde psychologische stoornissen zoals een rouwproces, sociale stress en professionele problemen.Factoren die de vermoeidheid bestendigen, zijn lichamelijke inactiviteit, emotionele stoornissen, psychologische stoornissen of stress en slaapstoornissen.
In zeldzame gevallen is vermoeidheid een symptoom van een onderliggende ziekte
In minder dan 10% van de gevallen is de vermoeidheid te wijten aan een onderliggende aandoening:
- algemene oorzaken: bloedarmoede, chronische infectie, auto-immuunziekte, kanker;
- metabole ziekten: diabetes, hyperthyroïdie;
- slaapstoornissen: slaapapneusyndroom en andere slaapstoornissen;
- neuromusculaire aandoeningen: myositis (ontsteking van gestreept spierweefsel), multiple sclerose;
- spijsverteringsziekten: leverlijden (ziekte van de lever en de galwegen), kanker;
- hart- en vaatziekten: chronische hartinsufficiëntie, angor;
- ademhalingsziekten: chronische ademhalingsinsufficiëntie, astma.