Een ovariumcyste is een meestal goedaardig gezwel van de eierstok, maar als hij kwaadaardig is, gaat het wel om eierstokkanker. Hoewel cysten vaak voorkomen, zijn kankertumoren in dit geval vrij zeldzaam.

Ovariumcysten kunnen zich op elke leeftijd ontwikkelen
Algemeen gezien, onderscheiden we twee belangrijke soorten cysten:
- Functionele cysten worden in de hand gewerkt door de orale anticonceptie (in het bijzonder door laaggedoseerde pillen), geneesmiddelen die de eierstokken stimuleren en zwangerschappen (tijdens de eerste drie maanden). Deze cysten komen het vaakst voor en meestal verdwijnen ze spontaan na enkele maanden (tussen 6 weken en 3 maanden). Ze hebben wel de neiging om regelmatig terug te keren. Bij elke cyclus ontwikkelt een follikel zich tot een eicel. Als er sprake is van een cyste, groeit de follikel abnormaal, zonder open te springen om de eicel af te geven. Dit is de reden waarom een cyste een zwangerschap kan uitstellen.
- Organische cysten, ook 'echte cysten' genoemd, bevatten stoffen die men in een eierstok niet verwacht: vetweefsel, botweefsel, kraakbeenweefsel, tandweefsel, haarweefsel, enz. Zo heeft men het over dermoïde cysten wanneer de weefsels lijken op die van de huid, over sereuze cysten wanneer deze gevuld zijn met vocht, over mucoïde cysten (vet) of over dysembryomen. Deze cysten worden vaak verwijderd om een ruptuur (scheur) te vermijden.
Ovariumcyste: hoe wordt de diagnose bevestigd?
De echografie is het eerste diagnose-instrument. Uitgevoerd langs abdominale of intravaginale weg, maakt dit instrument het mogelijk de grootte, vorm, plaats en evolutie van de cyste te bepalen. Kunnen ook vastgesteld worden: de aard van de cyste, de homogene of heterogene consistentie ervan, de vloeibare of vaste samenstelling, de dikte van de wand en ook de eventuele aanwezigheid van intracystische vegetaties.