Een urineweginfectie (blaasontsteking: branderig gevoel bij het plassen, frequente plasdrang) gaat normaal niet gepaard met koorts. Als uw temperatuur toch stijgt, moet u snel naar de huisarts. Een woordje uitleg.
Urineweginfectie zijn vaak goedaardig
Een urineweginfectie of blaasontsteking is een woekering van bacteriën in de blaas. Als de urine besmet is, wordt ze troebel en branderig. Dat geeft het gevoel alsof u moet plassen en bij het plassen hebt u een branderig gevoel. De behandeling gebeurt met antibiotica om de bacteriën te doden die de urine in de blaas aantasten. Normaal treedt er geen koorts op, omdat de bacteriën in de urine en de blaas blijven zitten en de blaas alleen oppervlakkig irriteren. Het lichaam reageert dus niet door verhoogde koorts.
Een urineweginfectie met koorts is andere kost!
Als u de symptomen van een blaasontsteking voelt - een branderig gevoel als u moet plassen, frequente plasdrang - en daarbovenop ook koorts krijgt, gaat het niet meer om een blaasontsteking maar om pyelonefritis of een infectie de nieren. Koorts wijst er dus op dat de nieren aangetast zijn. De bacteriën zitten dan niet langer geïsoleerd in de blaas, maar zijn opgestegen naar de nieren, vermeerderen zich daar en tasten de nieren aan. Die complicatie lokt een opstoot van koorts uit.
Er kunnen nog andere symptomen optreden samen met de koorts, zoals rillingen, pijn aan één kant van het lichaam, een opgeblazen gevoel, braken of diarree.
Onze nieren zijn heel kostbare organen. Bij een nierontsteking moet u zich dus zeker goed verzorgen.
Toch nog dit: soms wordt een nierontsteking veroorzaakt door bacteriën die van elders komen en dus niet van de blaas.