Zoekt uw kat vaak haar kattenbak op, laat ze er slechts een paar urinedruppels na en probeert ze vruchteloos haar blaas te ledigen of jankt ze tijdens het urineren, dan moet u onmiddellijk reageren.
Alle katten kunnen een obstructie van de urinewegen krijgen, maar sedentaire gecastreerde katers met overgewicht lopen het grootste risico.
Mechanisme en symptomen
Sommige afvalstoffen worden uitgescheiden in de urine. Onder meer minerale afvalstoffen, die weinig oplosbaar zijn in water en zich kunnen omvormen tot kristallen. Als die kristallen sterk toenemen, kunnen er zich grotere structuren vormen: urinestenen. Die kunnen niet alleen pijn veroorzaken in de nieren, de urineleiders, de blaas en de urinebuis, maar kunnen ook de passage van de urine belemmeren. Als de urinebuis gedeeltelijk afgesloten is, kan het dier nog altijd urineren in fijne straaltjes of druppels. Is de urinebuis echter volledig geblokkeerd, dan stijgt het ureumgehalte in het bloed, met uitputting, braken, uitdroging en anorexia tot gevolg. Wordt het dier niet behandeld, dan kan het in een coma belanden en sterven, of kan zijn blaas scheuren. In het laatste geval zal zijn toestand tijdelijk verbeteren doordat de pijn die veroorzaakt werd door de uitzetting van de blaas verdwijnt. De urine zal zich echter verspreiden in de buik, met vergiftiging en een vaak dodelijke buikontsteking tot gevolg.
Behandeling en preventie
Een obstructie moet altijd behandeld worden door een veearts. Hebben er zich kristallen opgehoopt in de urinebuis, dan kan die vrijgemaakt worden met een sonde. Hebben er zich stenen gevormd, dan moeten ze opgelost worden via een specifiek dieet of chirurgisch verwijderd worden. De stenen kunnen gepaard gaan met of veroorzaakt worden door urine-infecties, die dan ook gelijktijdig aangepakt moeten worden. De behandeling hangt echter ook af van het soort kristallen; de dierenarts moet dat nagaan via microscopisch onderzoek. Struvietkristallen komen het meest voor bij katten. Ze worden behandeld door de urine te verzuren met een speciaal, magnesiumarm dieet of met geneesmiddelen. Dankzij dit dieet worden de stenen opgelost en wordt de vorming van nieuwe kristallen en stenen vermeden. Een tweede type kristallen zijn calciumoxalaten. Die kunnen helaas niet bestreden worden met een dieet; alleen een operatie biedt hier soelaas. De preventieve voeding moet in dat geval niet-verzurend en eiwit- en natriumarm zijn, en elke eventuele bijkomende urine-infectie moet behandeld worden. De zeldzaamste kristallen ten slotte zijn uraatkristallen. Katten die zeer zure en geconcentreerde urine afscheiden en geregeld lever verorberen, zouden meer kans lopen op dit soort stenen. Hoe dan ook, let erop dat het water van uw kat altijd fris en zuiver is: een eenvoudige maatregel die al helpt om urinestenen te voorkomen.
Schrijf u gratis in op de newsletter van e-gezondheid !
