Urine-incontinentie is leeftijdsgebonden, horen we vaak en dat klopt ook. Het fenomeen neemt toe naarmate mensen ouder worden. Maar ook jongere mensen blijven er niet van gespaard: 6,9% van de vrouwen hebben er bijvoorbeeld al voor hun veertigste last van. Toch horen we er zelden of nooit over spreken. Maar dat komt omdat de vrouwen in kwestie er zelf niet over praten. Leg het ook maar eens uit - zelfs aan je eigen familie - dat je thuis of in gezelschap bij de minste lach- of niesbui urine verliest. Maar wat valt er aan te doen?
Incontinentie of dwingende drang, het resultaat is hetzelfde!
Er zijn twee mechanismen die leiden tot urineverlies.
- Incontinentie door sfincterinsufficiëntie en dwingende drang om te wateren. Na een bevalling of na een heelkundige ingreep in de urogenitale streek vertonen vrouwen soms een insufficiëntie van de blaassfincter. Bij de geringste stijging van de druk in de buik zoals bij hoesten, lachen, niezen, stappen of optillen van zware voorwerpen, kan de vrouw wat urine verliezen. En dat is uiteraard zeer vervelend!
- Dwingende mictiedrang is te wijten aan prikkelbaarheid en instabiliteit van de blaas, waardoor de patiënt frequent een dwingende drang ervaart om te wateren. De belangrijkste oorzaak daarvan is cystitis (blaasinfectie). Veel minder frequente oorzaken zijn neurologische problemen. Het gevolg is ongecontroleerd urineverlies.
Spreek er eerst over om daarna tot een diagnose te komen!
Urine-incontinentie is dus een probleem waarover men niet gemakkelijk spreekt. Zelfs artsen hebben het er wat moeilijk mee. Enkele kleine vragen volstaan nochtans om de diagnose te oriënteren: de omstandigheden van optreden, voorgeschiedenis van een moeilijke bevalling... Het klinisch onderzoek kan de diagnose bevestigen als de vrouw bij het persen wat urine verliest. Een urodynamisch onderzoek is aangewezen om de ernst van de incontinentie te meten en om het onderliggende mechanisme te bepalen (sfincterinsufficiëntie of blaasinstabiliteit). Het onderzoek gebeurt in een gespecialiseerd centrum en wordt uitgevoerd met sensoren in de blaas en de sfincter.
Impact Médecin Hebdo, n° 539, 15 juni 2001. L'incontinence urinaire de la femme. François HAAB. Editions ESTEM. Maart 2001.