Die klacht horen we vaak uit de mond van kinderen als ze het gevoel hebben dat de anderen - vrienden, broers en zussen - meer geluk hebben dan zij. Hoe moet u daarop reageren? We zijn geneigd om in de mate van onze mogelijkheden dit "onrecht" te proberen herstellen. Maar is dat wel de goede oplossing? Da's niet zo zeker!
Het leven is nu eenmaal niet altijd rechtvaardig, en zelfs de beste ouders van de wereld zullen nooit 100 % gerechtigheid kunnen doen "heersen" in hun omgeving. Vandaar dat we onze kinderen niet mogen doen geloven dat de wereld rechtvaardig in elkaar zit en zelfs niet 100 % rechtvaardig hoéft te zijn.
Ouders moeten natuurlijk altijd proberen fair te handelen, maar zonder daarin fanatiek te worden. Als het leven niet rechtvaardig is, betekent dit dat er nooit twee situaties zijn die perfect op elkaar lijken. Ouders zullen nooit precies dezelfde houding aannemen tegenover twee verschillende kinderen, gewoon omdat zoiets onmogelijk is! Ze hebben elk een ander karakter, ze hebben andere wensen, capaciteiten en angsten. Ook de omstandigheden verschillen. Twee kinderen waartussen een leeftijdsverschil bestaat van één jaar worden niet in dezelfde omstandigheden opgevoed en maken evenmin dezelfde gebeurtenissen mee. Het is dan ook niet meer dan normaal dat ze niet hetzelfde mogen of moeten doen: de limieten die ouders stellen, verschuiven spontaan. Absolute rechtvaardigheid bestaat niet, al was het maar omdat de wereld zelf niet fair in elkaar zit. Leerkrachten zijn niet altijd eerlijk tegenover hun leerlingen, vaak krijgen we geen loon naar werken en nu eens lacht het geluk ons toe, dan weer worden we achtervolgd door pech.
Vandaar dat het zeer ongezond is om ons blind te staren op dat onrecht. De ideale opvoeding is er één waarbij we onze kinderen daarmee leren om te gaan, onrecht proberen te overstijgen en uiteraard met volle teugen genieten van geluksmomenten, ook al ervaren mensen uit onze omgeving dat als onfair.
Als een kind klaagt: "'t Is niet eerlijk", kunnen we soms het best antwoorden: "Zo is het nu eenmaal: jij hebt een bril nodig, je broer niet. Maar jij kunt dan weer goed pianospelen en hij niet. Iedereen is anders, en daar kunnen we niets aan doen, dus kunnen we er ons maar beter bij neerleggen. Want het leven is nu eenmaal niet altijd rechtvaardig."
Conclusie: we mogen er niet van uitgaan dat onrecht natuurlijk en onvermijdelijk is, maar kunnen beter onze energie stoppen in het bestrijden van écht onrecht, niet in het per se willen uitvlakken van onvermijdelijke verschillen, want het zou jammer zijn daar ons leven door te laten verpesten!
Schrijf u gratis in op de newsletter van e-gezondheid !