De spectaculairste behandelingen zijn niet altijd de doeltreffendste.
Sport speelt vaak een belangrijke rol in de behandeling van een ziekte.
Dat geldt niet alleen voor de dagdagelijkse kwaaltjes, maar ook voor ernstiger ziekten zoals reumatoïde polyartritis.
Reumatoïde polyartritis, een auto-immuunziekte die een echte handicap kan zijn en vooral vrouwen treft
Reumatoïde polyartritis, een auto-immuunziekte
Reumatoïde polyartritis is een relatief zeldzame vorm van een reumatische ontsteking die tussen 0,5 en 1 % van de bevolking treft.
Ze behoort samen met astma, jeugddiabetes en multiple sclerose tot de zogenaamde auto-immuunziekten.
Telkens vergist het immuunsysteem zich van doel. In dit geval valt het de "gewrichtskokers" (synoviale membranen) aan. De ontsteking uit zich in zwelling, warmtegevoel, pijn en vooral in degeneratie van het kraakbeen en het bot.
De ziekte kan een echte handicap worden en kan niet genezen worden.
In de zwaarste gevallen raken alle gewrichten vervormd, wat zeer invaliderend is. Voor deze zeer pijnlijke aandoening bestaat er geen echte behandeling. Wel zijn er een aantal geneesmiddelen die de symptomen kunnen beheersen of de ontwikkeling van de ziekte kunnen afremmen. Soms grijpt men operatief in om de beschadigde gewrichten te herstellen.
Reumatoïde polyartritis treft vooral vrouwen tussen 40 en 50 jaar.
Toch kan ze ook veel vroeger opduiken, soms zelfs vanaf 6 jaar!
In dat geval spreken we van juveniele reumatoïde artritis. De ziekte is heel pijnlijk en kan een echte handicap zijn in het dagelijkse leven, al zijn de huidige geneesmiddelen zeker efficiënter dan vroeger.
Een studie toont de doeltreffendheid van sport aan bij reumatoïde polyartritis
Het wordt almaar duidelijk dat regelmatig bewegen - uiteraard aangepast aan de mogelijkheden van de patiënt - een plaats verdient naast de behandeling met geneesmiddelen. Door te sporten kan de nodige dosis medicijnen verminderd worden, de levenskwaliteit verbetert erdoor en het ziekteproces wordt vertraagd.
Blijven bewegen verkleint ook het risico op een depressie, en dat risico is erg groot bij pijnlijke en chronische ziekten.
Slotsom: alle patiënten die kampen met reumatoïde artritis zouden, ongeacht hun leeftijd en bij voorkeur met de hulp van een professionele gezondheidswerker, een programma van lichamelijke oefeningen of lichaamsbeweging moeten uitwerken dat rekening houdt met hun problemen en dat ze vooral helpt om actief te blijven.
Brodin, N. et al., Disabil Rehabil. 2014 Jul 14:1-6. [Epub ahead of print]