U hebt de indruk dat de klank van uw tv of uw radio ontregeld is? U moet de mensen vaak vragen om hun woorden te herhalen? Dan hebt u misschien gehoorverlies en moet op consult bij een KNO-arts.
10 % van de Belgische bevolking, ongeveer één miljoen mensen, heeft last van gehoorverlies in verschillende graden. Sommigen zijn al sinds hun geboorte slechthorend, anderen zijn het geworden na een infectie of een blessure. In de meeste gevallen treedt het gehoorverlies echter geleidelijk op en gaat het om een evolutie van verschillende jaren.
Geleidelijk geïsoleerd
Slechthorendheid is meer dan een verminderd gehoor: soms hoort de patiënt ook vervormde, doffe of integendeel zeer scherpe geluiden. Slechthorenden zijn extra gevoelig voor omgevingsgeluiden en horen minder goed waar het geluid precies vandaan komt. Aangezien gehoorverlies vaak geleidelijk optreedt, merkt de patiënt het meestal niet. Het is de omgeving die eerst gewaarwordt dat er iets scheelt. Zo moeten de mensen voortdurend herhalen wat ze gezegd hebben of stellen ze vast dat de tv of de radio steeds luider staat. Op het moment dat de slechthorende beseft dat hij minder goed hoort dan vroeger, is het gehoorverlies al geruime tijd aan de gang. Het kan ernstige gevolgen hebben voor de leefsituatie van de patiënt en voor de relaties met zijn omgeving.
Perceptieverlies
In 90 % van de gevallen van chronisch gehoorverlies gaat het om perceptieverlies. Dat is het gevolg van een functiestoornis van de zeer gevoelige kleine trilhaarcellen die het binnenoor bekleden. Perceptieverlies is niet noodzakelijk een ouderdomsverschijnsel, maar wordt meestal veroorzaakt door geluidshinder, stress of erfelijke factoren. Het evolueert geleidelijk, en er bestaat geen enkele behandeling tegen, noch medisch noch chirurgisch. Gelukkig is een hoorapparaat in de meeste gevallen een waardevol hulpmiddel.