6% van de vrouwen en 13% van de mannen op middelbare leeftijd lijden mogelijk aan een of andere vorm van het slaapapneu-syndroom, dat zijn periodes van abnormaal stokkende ademhaling tijdens de slaap. Er bestaan enkele traditionele behandelingen voor dit syndroom, maar sinds kort focussen de onderzoekers zich meer en meer op de verschillende profielen van apneulijders. Daarmee openen ze de weg naar nieuwe therapeutische pistes. Een stand van zaken.
Slaapapneu: eenvoudige criteria
Het obstructief slaapapneu syndroom (OSAS), kortweg slaapapneu, is het herhaaldelijk stokken van de luchtstroom in de bovenste luchtwegen gedurende meer dan tien seconden bij iemand die slaapt. De aanbevelingen voor de behandeling steunen op een aantal eenvoudige criteria, waaronder de aanwezigheid van bepaalde symptomen (slaperigheid, snurken, periodes van ademstilstand in de loop van de nacht, concentratieproblemen, veelvuldig nachtelijk plassen), maar ook geassocieerde cardiovasculaire aandoeningen (comorbiditeit) en de ernst van de apneu. Bij de diagnose worden verschillende gradaties onderscheiden: bij vijf of meer obstructies per uur spreken we van milde apneu, bij vijftien tot dertig keer van matige apneu, en bij meer dan dertig keer van zware apneu.
Mandibulair repositie-apparaat en permanente positieve druk
Bij milde vormen van apneu en als er geen hart- of vaataandoening in het spel is, zal de arts de patiënt eventueel aanraden om een mandibulair repositieapparaat of een onderkaakprothese te dragen. Deze verwijderbare beugel duwt de onderkaak naar voren waardoor de doorgang van de lucht in de keelholte niet langer belemmerd wordt. Amper twee procent van de apneulijders maakt van deze methode gebruik.
Bij zware apneu of bij apneu gekoppeld aan een hoog cardiovasculair risico is de traditionele behandeling de CPAP of permanente positieve druk. De patiënt draagt dan ‘s nachts een neusmasker waarin onder hoge druk lucht geblazen wordt om zo de bovenste luchtwegen open te houden. De meeste patiënten krijgen zo weer voldoende herstellende nachten en een bevredigende levenskwaliteit. De ademondersteunende techniek is voor deze mensen ook nodig om hun hart te beschermen.
Op basis van een interview met prof. Frédéric Gagnadoux, pneumoloog in het CHU van Angers naar aanleiding van zijn bijdrage rond dit thema op het congres van de Société de Pneumologie de Langue Française (27-29/01/17, Marseille).
