Iemand die seropositief is, is drager van het aidsvirus, maar is nog niet ziek. Iemand met aids daarentegen is dat stadium al voorbij, hij vertoont symptomen en heeft de ziekte wel al ontwikkeld. In beide gevallen is een behandeling mogelijk. Het is dus erg belangrijk om zich zo snel mogelijk te laten onderzoeken om de ziekte te stoppen!
Seropositiviteit, hiv en aids
De ziekte die wordt veroorzaakt door het Humaan Immunodeficiëntie Virus (hiv) bestaat uit twee fases: de niet-symptomatische fase, waarin de patiënten zogenaamd seropositief zijn, en de fase van de symptomen van immunodeficiëntie, beter bekend als aids. Die fase wordt gekenmerkt door infecties, kankers of andere problemen van neurologische aard.
In de niet-symptomatische fase wordt de evolutie van de ziekte gevolgd aan de hand van twee biologische tests: het aantal lymfocyten CD4 (witte bloedlichaampjes die besmet zijn met hiv) en de virale belasting (het aantal virussen in het bloed). Afhankelijk van deze twee parameters zal de specialist in infectieziektes beslissen om met de antiretrovirale behandeling te beginnen.
Zo vroeg mogelijk behandelen
De huidige strategie is om alsmaar vroeger met de behandeling te beginnen. De antiretrovirale geneesmiddelen zijn immers alsmaar doeltreffender, ze worden ook alsmaar beter verdragen en zijn alsmaar gemakkelijker te nemen. Reden te over dus om er zo vroeg mogelijk mee te starten, want de behandeling helpt de ziekte stabiliseren en vertraagt de evolutie.
