Scheidingsangst

Bij kinderen voorkomend gevoel van angst om van ouders of verzorgers gescheiden te worden. Tot een baby ongeveer zes maanden is, begrijpt hij of zij niet dat zijn moeder geen deel van hem vormt en daardoor zal hij niet angstig zijn als ze niet bij hem is.

Tussen de zes maanden en twee jaar zal hij letterlijk om haar afwezigheid rouwen. Doordat hij geen besef van tijd heeft, kan hij niet weten dat zij terugkomt.
Zijn ongerustheid vertoont drie stadia, die men kan vergelijken met het rouwproces van een volwassene; eerst huilt hij boos, weigert om zich te laten troosten door anderen en kijkt uit naar zijn moeders terugkomst; dan wordt hij droevig en berustend alsof hij alle hoop heeft opgegeven dat ze ooit terugkomt, en ten slotte lijkt hij zich te herstellen en maakt de indruk dat hij zijn moeder en zijn verdriet vergeten is.

Wanneer een kind van zes maanden zijn moeder verliest, zal hij, hoewel hij geen onderscheid kan maken tussen een tijdelijke en een blijvende scheiding, vanzelf dit uiteindelijke stadium bereiken: ogenschijnlijke onverschilligheid voor haar afwezigheid.
Pas op dat moment is hij weer in staat om een vervangster voor haar te aanvaarden en zijn liefde op deze plaatsvervangster over te dragen.