Dysmenorroe - pijnlijk, herhaaldelijk en soms invaliderend - komt bijzonder vaak voor bij jonge vrouwen. Wat zijn de oorzaken van pijnlijke maandstonden? Wat houden de onderzoeken in en welke behandelingen kunnen worden voorgesteld?

Wat zijn de symptomen?
Het woord dysmenorroe staat voor plaatselijke pijn ter hoogte van de onderbuik, meestal in het midden, die tegelijkertijd met de maandstonden optreedt. De pijn begint op de dag voor of op de eerste dag van de maandstonden en duurt 1 tot 4-5 dagen. Deze pijn voelt aan als krampen of kolieken en is soms erg hevig, waardoor de vrouwen moeten gaan liggen of hun activiteiten onderbreken. Soms straalt ze vanuit de onderbuik uit naar links of naar rechts en vooral naar de onderrug of, zoals veel vrouwen het uitdrukken, "naar de nieren". Deze pijn gaat gepaard met vrij uiteenlopende symptomen: misselijkheid, migraine, vermoeidheid, algemeen onbehagen, diarree, braken enz. Voor sommige vrouwen is dit dus echt een maandelijkse catastrofe. Aangezien vrouwen 14 keer per jaar hun maandstonden hebben, spreekt het voor zich dat dit een belangrijke oorzaak van absenteïsme kan zijn, op school voor jonge meisjes en op het werk op iets latere leeftijd.
Over welke vrouwen gaat het? Komt dit vaak voor?
Mensen die het vaakst door pijnlijke menstruatie worden getroffen, zijn jonge meisjes, in die mate zelfs dat het als normaal wordt ervaren dat ze tijdens de maandstonden pijn lijden. Toch hebben niet alle jonge meisjes er last van, al klopt het wel voor een groot aantal van hen. Ze lijden aan wat men primaire dysmenorroe noemt. Dit houdt in dat er geen oorzaak kan gevonden worden (cyste op de eierstok, niet goed gevormde baarmoeder...) in tegenstelling tot bij secundaire dysmenorroe. Het straffe is, dat men altijd heeft gedacht dat menstruatiepijn iets was dat zich tussen de oren van de vrouwen afspeelde. Dat klopt helemaal niet! Dit is geen psychologisch symptoom, maar een symptoom dat echt aanwezig is. Vandaag weten we namelijk dat primaire dysmenorroe te wijten is aan stoffen die we prostaglandines noemen. Deze worden uitgescheiden in de aderen die de baarmoeder op het moment van de menstruatie bevloeien en zijn krachtige stoffen die de baarmoeder doen samentrekken. Op het moment van de maandstonden moet de baarmoeder het bloed en het slijmvlies naar buiten werken en doet dat door zich samen te trekken. Op deze manier evacueert ze de stoffen: ze vormt een bal, trekt samen en wordt hard. Het is ook op deze manier dat ze de baby tijdens de bevalling uit het lichaam perst. De baarmoederspier is uiterst krachtig en wanneer ze samentrekt door het effect van de prostaglandines om het baarmoederslijmvlies en het bloed naar buiten te werken, is dit uiterst pijnlijk. De pijn wordt dus niet veroorzaakt door de eierstokken, zoals vrouwen vaak beweren, maar door de baarmoeder die tot een bal samentrekt en uiterst hard wordt.