Een schoonheidsvlek (ook bekend als naevus of moedervlek) wordt geopereerd als er een verdacht en/of hinderlijk letsel is. Bij die ingreep wordt de vlek verwijderd, en dat gebeurt onder lokale verdoving. De littekenvorming en wondgenezing verschillen heel sterk van geval tot geval. Ze hangen af van de leeftijd van de patiënt, de plaats waar het letsel zich bevindt en de etnische origine. Maar bepaalde maatregelen - sunblock, verbanden en crèmes - helpen het overblijvende litteken zo discreet mogelijk te houden.
Dermatoloog of plastisch chirurg om een schoonheidsvlek te opereren?
Er zijn twee situaties waarin schoonheidsvlekken of moedervlekken worden verwijderd: als de dermatoloog een verdacht letsel vindt dat mogelijk kwaadaardig is, of als het schoonheidsvlekje door de patiënt als esthetisch of praktisch hinderlijk wordt ervaren vanwege de grootte en/of de plaats waar het zich bevindt. “In tegenstelling tot vroeger verwijderen we vandaag bijna geen moedervlekken meer louter en alleen uit voorzorg. De kans is namelijk heel klein dat een schoonheidsvlek evolueert naar een melanoom. Het gros van de kwaadaardige letsels verschijnt op een plek waar voorheen niets was”, verklaart dr. Isabelle Tromme, dermatoloog in de ‘Clinique du mélanome’ van het universitair ziekenhuis St-Luc.
Voor de operatie van een moedervlek hoeft u niet in het ziekenhuis te worden opgenomen. De ingreep gebeurt ambulant en onder plaatselijke verdoving. Het letsel zelf wordt verwijderd samen met wat huidweefsel rond het letsel, meestal één millimeter. Afhankelijk van de risico’s op littekenvorming wordt de ingreep door een dermatoloog of door een plastisch chirurg uitgevoerd. Die laatste kan letsels behandelen die groter zijn of zich op zichtbaardere lichaamszones bevinden, zoals in het gezicht, de hals of de decolleté.
Onderzoek van de moedervlek na de operatie
De belangrijkste bedoeling voor het verwijderen van een verdachte moedervlek is de anatomopathologische analyse van het letsel. Na de ingreep gaat het weefsel naar het laboratorium, waar het onder de microscoop wordt onderzocht. Als uit het onderzoek blijkt dat er kwaadaardige cellen aanwezig zijn, volgt een tweede ingreep waarbij extra weefsel wordt weggenomen, eventueel tot aan de zogenaamde schildwachtklier. Vanuit die klier kunnen tumorcellen zich namelijk verder verspreiden naar de rest van het lichaam. “Het gebeurt nog altijd dat mensen schoonheidsvlekken laten wegbranden of verwijderen met de laser. Dat is ten zeerste af te raden, omdat we in dat geval geen weefsel hebben voor verder onderzoek en we dus niet weten of het letsel al dan niet kwaadaardig was”, legt dr. Isabelle Tromme uit. Ook als de kwaadaardige cellen tijdens de ingreep allemaal worden verwijderd, moet de patiënt nog elk jaar op controle, en dat zijn hele verdere leven. “Iemand die een melanoom heeft gehad, loopt meer kans om een tweede melanoom te krijgen, maar dan op een andere plaats”, aldus de specialist.
