PUBLICITÉ

Obsessieve-compulsieve stoornissen (OCS) kunnen een voorloper zijn van anorexie of boulimie

Geüpdatet door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste op 11/04/2012 - 08h58
-A +A

Patiënten met anorexie (gebrek aan eetlust) of boulimie (ziekelijk verhoogde eetlust) lijden vaak aan obsessieve-compulsieve stoornissen (dwanggedachten of dwanghandelingen). Die stoornissen worden gekenmerkt door een onbedwingbare herhaling van een groot aantal rituelen en komen vaak voor bij patiënten met anorexie die zelf braken uitlokken. De obsessieve-compulsieve stoornis (OCS) gaat over het algemeen de eetstoornissen vooraf en kan dan ook een alarmerend signaal zijn.

PUB

Eetstoornissent en OCS

Eetstoornissen zijn meestal te wijten aan psychische of affectieve problemen. Men spreekt van anorexie als de patiënt weinig of niet eet. Men spreekt van boulimie als de patiënt te veel eet. In beide gevallen zijn de patiënten geobsedeerd door hun lichaamsbeeld, waardoor ze er vaak bijzonder verzorgd, geraffineerd en zelfs gesofistikeerd bijlopen. Hun drang naar perfectie wordt soms zelfs een obsessie waarbij ze onophoudelijk talloze rituelen verrichten. Als de rituelen worden onderbroken of veranderd, is de patiënt zeer angstig. Dat noemt men obsessieve-compulsieve stoornissen.

Meer anorexie

Uit een steekproef bij personen is gebleken dat de incidentie van obsessieve-compulsieve stoornissen hoger is bij patiënten met anorexie of boulimie. 19% van die patiënten lijdt tevens aan een obsessieve-compulsieve stoornis tegen slechts 1% van de bevolking. De frequentie is het hoogst (43%) bij patiënten met anorexie die zelf braken uitlokken. Maar die gedragsstoornissen komen ook voor bij 16% van de patiënten met een restrictieve anorexie (patiënten die gewoonweg weinig of niet eten) en bij 13% van de patiënten met boulimie die overdreven veel laxeermiddelen gebruiken. De obsessieve-compulsieve stoornis gaat de eetstoornissen steeds vooraf en kan dus een alarmerend signaal zijn voor de omgeving. De omgeving kan de patiënt dan aanraden een psycholoog en/of een arts te raadplegen.

Initialement publié par Pierre Dewaele le 13/05/2002 - 00h00 et mis à jour par Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste le 11/04/2012 - 08h58

Spéranza M. et al., L'Encéphale 2002; 27: 541-550.

Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ