Natuurlijke oplossingen om uw kind beter te doen slapen

Oplossingen vóór het inslapen

Een kind slaapt makkelijker in als het moe is. In de tuin spelen, de hond uitlaten in het park, een fietstochtje doen… : het zijn stuk voor stuk speelse activiteiten om overdag voldoende fysieke inspanningen te leveren. ’s Avonds daarentegen is het belangrijk om over te schakelen op rustiger bezigheden, zoals puzzelen, of een boek of strip lezen, kwestie van stilaan tot rust te komen. Voor het scherm zitten – of het nu om televisie, tablets of smartphones gaat – is in de regel te beperken bij kinderen, vooral ’s avonds. Want in tegenstelling tot wat we zouden kunnen denken, werkt een tekenfilm bekijken, niet rustgevend, maar integendeel opwekkend, door de hoge lichtsterkte en de snelle opeenvolging van beelden.

Essentieel is ook de slaapkameromgeving. Het kind moet er zich op zijn gemak voelen. De plaatsing van het bed en de keuze van een nachtlampje kunnen extra rustgevend werken. De ideale temperatuur om het inslapen te bevorderen, bedraagt ongeveer 20 graden Celsius.

Het avondmaal moet minstens plaatshebben één uur voor het slapengaan indien mogelijk, en mag ook niet te overvloedig zijn. Met een volle maag in bed kruipen, is niet bepaald bevorderlijk voor het inslapen.

Ook het slaapritme van uw kind is een heel nuttige factor om te kennen. In de regel doen jonge kinderen een dutje tot 4 jaar, slapen ze 10 uur per nacht tot 6 jaar, 9 uur per nacht tot 13 jaar en na die leeftijd 8 uur per nacht. Een kind dat niet meer dut of te laat gaat slapen, zal te uitgeput en te onrustig zijn om ’s avonds makkelijk in slaap te raken. Omgekeerd dreigt een kind dat te vroeg naar bed moet terwijl het nog niet moe is, zich te liggen ergeren in bed, wat het inslapen al evenmin bevordert. Het is dus belangrijk om goed te letten op alle inslaapsignalen.

Oplossingen bij het slapengaan

Uw kind heeft zware oogleden, geeuwt, wrijft in zijn oogjes: stuk voor stuk tekenen dat het moe wordt en dat het tijd is om het naar bed te sturen. Maak hier een ritueel van, om uw kind op zijn gemak te stellen. Welk ritueel u ook kiest (een verhaaltje vertellen, een liedje zingen, een knuffel geven…), het moet ergens voorspelbaar zijn en mag geen uren blijven duren en evenmin “onderhandelbaar” zijn. Het is belangrijk dat u uw grenzen stelt, want kinderen hebben een vaste structuur nodig als geruststelling.

Het is ook belangrijk om elk lichamelijk contact te vermijden tijdens het inslapen – zijn handje vasthouden bijvoorbeeld – , om geen gewenning te veroorzaken. Die is schadelijk, want als hij ’s nachts wakker wordt, zal hij in paniek raken als hij ziet dat hij alleen is, en niet in staat zijn om vanzelf weer in slaap te vallen.

Als uw kind u roept, moet u naar boven gaan om het gerust te stellen. Komt hij uit zijn bedje, dan moet u hem zo vaak mogelijk weer instoppen, want als hij voelt dat mama of papa vastberaden zijn, zal hij automatisch volgzamer zijn en uiteindelijk vlugger in slaap vallen.

Wat als al die oplossingen falen?

Als de inslaapstoornissen chronisch worden, moet u een arts raadplegen vóór uw kind leerproblemen krijgt en het gaat doorwegen op de gezinssfeer. De arts kan dan zijn problemen analyseren en zo nodig doorverwijzen naar een specialist.

Een beroep doen op een psycholoog, kan een andere manier zijn om uw kind te helpen, zeker als het last krijgt van “inslaapangst”. De oorzaak daarvan kan voor de hand liggen (een zwaar verlies bijvoorbeeld), maar dat is niet altijd het geval. Slaap impliceert hoe dan ook een “scheiding” tussen het kind en zijn ouders, een proces dat om tal van redenen moeilijk kan verlopen. Vandaar dat het belangrijk is om de juiste woorden te vinden.