Als u een psychische hulpverlener (psycholoog of psychiater) raadpleegt die u goede raad geeft, denkt u misschien, 'ja, maar weet hij zelf wel hoe het moet?'. Hij zegt dat u meer zelfvertrouwen moet hebben, of dat u zich moet leren ontspannen, maar heeft hij zelf dan zoveel meer zelfvertrouwen en slaagt hij er in om zich helemaal te ontspannen? Doet hij het zelf zoveel beter?
Psycholoog en psychiater als voorbeeld
Zowat alle patiënten stellen zich ooit wel eens de vraag wat er omgaat in een hulpverlener, zonder die ook daadwerkelijk te stellen. Patiënten zullen dus nooit weten wat er omgaat in het hoofd en het leven van de psycholoog/psychiater!
Maar er zijn ook therapeuten die denken dat de hulpverlener in bepaalde gevallen het goede voorbeeld kan geven om de patiënt te leren anders te denken, anders te handelen en om hem te helpen veranderen. Dat principe is nieuw. De meeste psychische hulpverleners zien heil in het aandachtig luisteren naar de patiënt en het aannemen van een neutrale houding. De psycholoog of psychiater moet volgens die 'school' een onbeschreven blad zijn waarom de patiënt alles kwijt kan.
Gaat de hulpverlener zich daarentegen opstellen als een voorbeeld, dan maakt hij het zich niet gemakkelijk.
Een ongebruikelijke methode
De methode kan verbazing wekken en ongewoon lijken en in de psychotherapie is ze dat ook. Maar de methode blijkt wel doeltreffend te zijn. Het is namelijk ook de techniek die ouders vaak toepassen om hun kinderen iets te leren. Om zijn moedertaal te leren moet een kind geen cursus volgen, het moet alleen maar zijn ouders imiteren, en het werkt!
