PUBLICITÉ

Levensmiddelen en additieven: worden we vergiftigd?

Gepubliceerd door Paule Neyrat, diëtist en voedingsdeskundige op 28/09/2016 - 10h05
-A +A

Het is moeilijk om een levensmiddel te vinden waar geen additieven in zitten. Die stoffen worden om meerdere redenen in de hele voedingsindustrie gebruikt. Maar de hoofdreden is de rendabiliteit.

Er bestaat een hele waaier aan additieven. Sommige zijn nuttig, andere niet. Sommige zijn met grote waarschijnlijkheid toxisch, andere niet. Worden we stilaan vergiftigd?

Een stand van zaken.

PUB

Wat is een additief?

Een additief is een natuurlijke of door de mens gemaakte stof die bij de productie van een levensmiddel wordt toegevoegd om het product beter te bewaren en/of het uitzicht, de geur, de smaak of de textuur ervan te verbeteren.

Zout, honing, kruiden en azijn zijn natuurlijke additieven die voor dat doel al duizenden jaren door de mens worden gebruikt.

De kunstmatige additieven zijn door de voedingsindustrie uitgevonden en werden almaar meer gebruikt naarmate de industrie zich verder ontwikkelde. Het gebruik ervan is in alle landen aan een strikte wetgeving onderworpen. In principe kunnen ze pas worden toegelaten en gebruikt als bewezen is dat ze onschadelijk zijn. 

Additieven: de mysterieuze sage van de E

Er bestaan honderden voedseladditieven. In Europa worden ze geïnventariseerd met de letter E (wat staat voor Europa) gevolgd door drie of vier getallen: dat is een internationaal nummer dat is vastgelegd in de Codex Alimentarius die door de Wereldgezondheidsorganisatie is opgesteld.

Het eerste getal (1, 2, 3, enz.) geeft in principe de rol van het voedseladditief aan:

E 100  = Kleurstoffen . E 200  = Conserveringsmiddelen . E 300  = Antioxidanten. E 400 = Middelen om de textuur te verbeteren. E 500 =  Antiagglomeranten. E 600 = Stabilisatoren. E 700 = Smaakversterkers. E 800 = Aroma’s. E 900 = Zoetstoffen.

Onder de Diverse additieven vallen onder meer de gemodificeerde zetmelen (1400) en de glans- en antischuimmiddelen (E 901, 907).

Al deze E’s moeten verplicht op de etiketten worden vermeld, soms gevolgd door de chemische naam ervan, maar niet altijd. 

Gepubliceerd door Paule Neyrat, diëtist en voedingsdeskundige op 28/09/2016 - 10h05

- Metabolic effects of fructose and the world- wide increase in obesity”, Physiol. Rev. 2010.

- Trouiller B., Reliene R., Westbrook A., Solaimani P., Schiestl R.H. (2009). Titanium dioxide nanoparticles induce DNA damage and genetic instability in vivo in mice. Cancer Research 69: 8784- 8789.

https://www.anses.fr/fr/content/évaluation-des-risques-liés-aux-nanomatériaux

- Sauvage C (2010) Controverse : l’hypersensibilité aux additifs alimentaires est une réalité clinique / Controversy hypersensitivity to food additives is a clinical reality, Revue française d'allergologie, 50(3), 288-291

Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
health

Dit is ongelofelijk !!
Dat men deze gifstoffen nog mag gebruiken.
En dan maar klagen dat de sociale zekerheid te duur is en dat men moet besparen op de gezondheidszorg van de mensen!!
Waarom schakelt men niet over naar Bioproducten ??
Binnen 10 jaar heeft gans de bevolking kanker !!
D.Vandamme

PUBLICITÉ