Als u goed kunt luisteren naar uw kinderen, zullen ze u beschouwen als een vertrouwenspersoon bij wie ze altijd terechtkunnen als ze problemen hebben. Dat is echter niet altijd zo eenvoudig, zelfs niet met een flinke dosis goede wil!
"Priester X is een smeerlap", zegt Michaël tegen zijn moeder. "Maar jongen, zeg zulke dingen toch niet", antwoordt ze. Waarop Michaël zwijgt. Een paar jaar later wordt diezelfde priester echter opgesloten wegens kindermisbruik. De moeder van Michaël verneemt dat ook hij daarvan het slachtoffer is geweest en vraagt hem waarom hij niets gezegd heeft. Reactie: "Ik heb geprobeerd, maar je wou niet luisteren "
Onze kinderen hebben ons soms erge dingen te vertellen. "Mama, ik ben bang dat je doodgaat", "Priester X is een smeerlap", "Mijn juf haat me", "Ik ben bang voor die of die persoon" En aangezien we er vaak van uitgaan dat de kindertijd een heerlijke, paradijselijke tijd is vol onschuld, stoppen we onze oren dicht, ervan overtuigd als we zijn dat voor kinderen alles rozengeur en maneschijn is. Dat klopt echter niet. Een kind kan sterke angsten ervaren en enorme trauma's doormaken. Vandaar dat het zo belangrijk is om te luisteren naar uw kind. Om dat te kunnen, moet u zich daar eerst van bewust zijn! Bovendien moet u uw kind altijd en overal veel vertrouwen schenken en het ernstig nemen. Anders zal het nooit zijn hart durven uit te storten.
Het is zelfs ideaal om het duidelijk te maken dat het altijd bij u terechtkan met zijn problemen, want u bent er tenslotte om het te helpen. U moet er altijd zijn voor uw kind, ook als het volgens u om een onschuldig probleem gaat. Als het erover praat, betekent dit dat het dat belangrijk vindt. Als u openstaat voor alle problemen van uw kind, ook voor problemen die u zelf bagatellen vindt, zal het meer vertrouwen krijgen in u en altijd eerst naar u toestappen als het in de rats zit. Als u daarentegen zijn leed minimaliseert, bestaat de kans dat het zich de volgende keer tot iemand anders wendt. En dit keer zou het wel eens heel erg kunnen zijn
Tot slot nog een schrijnend voorbeeld. Enkele jaren geleden werd een 17-jarige jongen dood aangetroffen in zijn bed. Uit de lijkschouwing bleek dat de doodsoorzaak testikelkanker was in een vergevorderd stadium. Hij had er echter niet durven over te praten. Om dergelijke drama's te vermijden, moet u open communiceren met uw kinderen. Vraag hun regelmatig of ze zorgen hebben, of er hun iets dwars zit, of ze hulp nodig hebben Praten over seksualiteit en geslachtsdelen mag geen taboe zijn, want die zijn even belangrijk als de overige lichaamsdelen, en elke afwijking of pijn moet behandeld worden.
Wat uiteindelijk telt, is het belang dat u hecht aan het welzijn van uw kind en de manier waarop u dat duidelijk maakt!
