PUBLICITÉ

Knieligamenten, anders dan andere ligamenten

Geüpdatet door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste op 02/09/2014 - 11h02
-A +A

De knie is uitgerust met ligamenten die biomechanisch zeer vernuftig zijn, maar die het in de praktijk wel eens laten afweten.

Uitkijken is de boodschap!

PUB

Onze knieën zijn breekbaar maar doeltreffend

De knie bestaat uit twee gekruiste ligamenten die over elkaar kunnen rollen bij bepaalde bewegingen van de knie zoals bijvoorbeeld bij rotaties. Bij de meeste mensen houdt dit ingenieuze systeem probleemloos stand, maar bij bruuske bewegingen of inspanningen is dat niet altijd het geval, vooral bij sporten zoals voetbal, rugby, tennis, enz.

Meestal gaat het om een scheur van de voorste kruisband (of VKB), een blessure die voor therapeutische problemen zorgt. In tegenstelling met de andere ligamenten voeden de kruisbanden zich met kleine interne bloedvaatjes die het samen met de kruisbanden begeven. Als het letsel zoals vaak behandeld wordt met twee maanden immobilisatie dan kan het gebeuren dat men in het gewricht alleen maar stompjes ziet op de plaats waar men herstelde ligamenten hoopte te zien.

Knieligamenten meteen reconstrueren

Door die vaststelling kwamen orthopedische chirurgen tot het besluit dat ze niet langer zouden wachten op een natuurlijk herstel van de scheur en dat ze de VKB zelf zouden reconstrueren met een nieuw ligament gemaakt op basis van weefsel dat op een andere plek van het lichaam weggehaald werd.

Deze ligamentoplastie is er de laatste jaren sterk op vooruitgegaan. Tegenwoordig wordt er via artroscopie geopereerd. De chirurg maakt de knie dus niet open, maar brengt via kleine gaatjes een camera en de instrumenten in die voor de operatie nodig zijn. Je hoort een atleet met een knieletsel vaak wereldkundig maken dat hij de volgende week onder het mes gaat en dat hij er binnen de zes maanden weer zal staan.

De ingreep wordt relatief vaak uitgevoerd, maar ze is en blijft nog altijd erg delicaat. Om het nieuwe ligament aan te brengen moet de chirurg een tunneltje maken in het dijbeen en dat vergt hoogst precies werk. Een fractie van een millimeter kan bepalen of een knie na de ingreep nog geplooid of gestrekt kan worden. Ook het plaatsen van het ligament is precisiewerk, als het te lang is heeft het geen enkel nut en als het tekort is dan scheurt het opnieuw bij de eerste beweging.

Oorspronkelijk gepubliceerd op 28/08/2007 - 00h00 en geüpdatet door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste op 02/09/2014 - 11h02
Bekijk dit artikel
Vous devez être connecté à votre compte E-Santé afin de laisser un commentaire
PUBLICITÉ