Mononucleose of klierkoorts is een infectieziekte die wordt overgedragen via het speeksel en ook bekend is als de "kissing disease". Ze verspreidt zich geweldig bij flirtende adolescenten. Maar ook bij sportlui.
In de sport zou klierkoorts misschien beter beschreven worden als de "bottle disease". De besmetting gebeurt immers vaak doordat verscheidene concurrenten of spelers van een zelfde ploeg van dezelfde fles drinken. De symptomen variëren van persoon tot persoon. Maar het gebeurt dat de ziekte zich manifesteert door een zware vermoeidheid die maanden of zelfs jaren blijft duren. Professionele sportlui vormen een risicogroep voor klierkoorts. Want hoewel alle studies bevestigen dat sporten met mate de weerstand van het organisme versterkt, leidt chronische uitputting integendeel tot heel fragiele periodes in de immuniteit.
Verplichte rust
Telkens als een jonge atleet zijn prestaties plots en ogenschijnlijk zonder enige reden achteruit ziet gaan, is het misschien goed aan klierkoorts te denken. Als de infectie wordt bevestigd door de diagnose van de arts, is de enige oplossing volledige rust. Dat is uiteraard moeilijk voor een jongere, zeker aangezien het vaak atleten zijn die net in de volwassenencategorie zijn gekomen en zich doodergeren aan het feit dat ze niet kunnen tonen wat ze waard zijn. Sommigen zijn dan geneigd om hun organisme tot het uiterste te drijven en van momenten dat het wat beter gaat te profiteren om dubbel zo hard te trainen en de verloren tijd in te halen. Dat is een fout die men niet mag maken! Niet-verzorgde klierkoorts kan zware en langdurige immunitaire en biologische stoornissen veroorzaken. Zelfs lichte wandelingen kan men beter vermijden om te voorkomen dat de virale infectie zich uitbreidt. Al te veel atleten hebben zichzelf in de vinger gesneden door die voorzorgsmaatregelen niet op te volgen.
Rusten is de enige oplossing. Precies zoals met een gebroken been! Dat is het belangrijkste aspect van de behandeling. Sommige artsen raden nog aan om een pepmiddel te nemen om het gevoel van vermoeidheid tegen te gaan. Maar verwacht daarvan zeker geen mirakels.
Klierkoorts duurt doorgaans 3 tot 9 maanden (soms veel langer). Maar op een dag neemt de natuurlijke dynamiek toch weer de bovenhand. De patiënt voelt de oude symptomen eerst verminderen en vervolgens volledig verdwijnen. Op biologisch vlak zien we ook dat de bloedparameters weer in evenwicht komen, in het bijzonder dan het aantal rode bloedlichaampjes en het ijzergehalte in het bloed.
Als men weer gaat sporten, zal men vaststellen dat de vermoeidheid weer in verhouding staat tot de inspanningen, wat een goed teken is. Voorheen was men soms immers uitgeput zonder aanwijsbare reden. Ten slotte en in de eerste plaats beleeft men opnieuw plezier aan het trainen en de wedstrijden. Geduldige atleten moeten weten dat ze vroeg of laat even sterk als voorheen of zelfs sterker terugkomen!
Schrijf u gratis in op de newsletter van e-gezondheid!