Ketoacidose is meestal het gevolg van een nader te bepalen ziekte. Uw kind is vermoeid en moet braken, en zijn adem heeft een typische appelgeur (renetten). Zijn lichaam beschikt in nuchtere toestand niet meer over voldoende glucose, dus begint het vetten te verbranden, waarvan aceton het afbraakproduct is. In dat geval komt het erop aan de precieze oorzaak op te sporen en de geschikte behandeling voor te schrijven.
Wat is ketoacidose?
Aceton, of ketonlichamen, is een stof die geproduceerd wordt door de lever bij de vetafbraak. De ketonlichamen worden normaal gezien geëlimineerd door de nieren en komen in de urine terecht. Als ze zich echter te sterk ophopen en het lichaam ze niet langer kan uitscheiden, ontstaat ketoacidose. Het bloed verzuurt dan en dat kan tot stoornissen leiden.
Een kind dat nuchter is of geen voedsel mag innemen omdat het een spijsverteringsstoornis heeft, compenseert zijn gebrek aan glucose door uit zijn vetreserves te putten. De vetafbraak leidt tot de productie van aceton, en het is die stof die de adem zijn typische renetgeur bezorgt. Te veel aceton kan ook eetlustverlies, misselijkheid, braken en buikpijn veroorzaken.
Hoe is ketoacidose op te sporen?
Aceton is makkelijk op te sporen in de urine via een teststrookje. Bij de minste twijfel moet u een arts raadplegen om te laten nagaan of het om ketoacidose gaat en in dat geval de precieze oorzaak te achterhalen.
Ketoacidose is immers meestal het gevolg van een nog te bepalen aandoening. Doorgaans gaat het om een goedaardige infectie van het type otitis, gastro-enteritis of rinofaryngitis (neus-keelholteontsteking). Zodra de diagnose vaststaat, kan gestart worden met een aangepaste en doeltreffende behandeling.
In zeldzamere gevallen kan het vrijkomen van aceton wijzen op diabetes. Ook hier zal de arts snel een aangepaste behandeling beginnen als u uw kind laat onderzoeken.
