Tot de meest spectaculaire sportongevallen behoren maxillofaciale sportletsels die gepaard gaan met zware bloeduitstortingen. De sporter die zichzelf bekijkt in de spiegel, is ervan overtuigd dat hij levenslang verminkt zal blijven. Gelukkig vergist hij zich!
Gezichtsverwondingen zijn niet alleen het gevolg van straatgevechten. Dergelijke letsels kunnen immers ook optreden na een val met fiets, motor of rollers. Bovendien komen ze vrij vaak voor in een hele reeks sporttakken: karate, rugby, voetbal en vooral grashockey! Ze zijn hier zelfs een klassieker in hun genre. Een bal die op het laatste moment afwijkt, komt keihard tegen het kaakbeen terecht. In dat geval is een gebitsbeschermer aan te raden, ook al is de shock soms zo hevig dat die de klap niet kan opvangen. Eerste regel: raak niet in paniek. Gezichtsletsels lijken vaak erger dan ze zijn. Een loszittende tand bijvoorbeeld is niet noodzakelijk verloren. Het gaat dan om een zogenaamde luxatie. De patiënt moet in dat geval naar een specialist, die de tand weer op zijn plaats zet en vastmaakt met een orthodontische boog. Begint de tand in de loop van de daaropvolgende weken grijs te verkleuren, dan wijst dit erop dat ze aan het afsterven is (devitalisatie). In dat geval is een kleine reinigingsingreep nodig om de zenuwen en de nutteloos geworden bloedvaten te verwijderen. De tand zelf hoeft echter niet getrokken te worden. Dyschromie - een zwarte tand tussen witte tanden - kan gemakkelijk gemaskeerd worden. Praat erover met uw tandarts.
Een "mondpuzzel"
Een breuk is niet noodzakelijk veel erger, op voorwaarde dat er juist gehandeld wordt! Allereerst moeten de verloren tandstukjes opgeraapt, gespoeld en bewaard worden in een glas melk, waarna de patiënt binnen 24 uur een specialist moet raadplegen. Zolang alleen de kroon - d.w.z. het uitstekende deel van de tand - gebroken is, kan het probleem verholpen worden met speciale technieken. Er zijn dan verschillende oplossingen mogelijk. Soms kunnen gebroken tanden gewoon geplakt worden of kunnen ze hersteld worden door een amalgaam te plaatsen in dezelfde kleur. Is echter de wortel aangetast, dan is de tand voorgoed verloren en moet hij volledig verwijderd worden en vervangen door een implantaat. En wat ten slotte als de tand volledig uitgedreven is? Ook hier bestaat de mogelijkheid om de tand te vervangen in de tandkas en te fixeren tot hij weer "wortel schiet" De tand zal dan nog 7 à 8 jaar overleven en uiteindelijk uitvallen. Dat is het gevolg van rhisalyse, een verschijnsel waarbij de wortel geleidelijk verteerd wordt door het bot. Ook hier is de uiteindelijke oplossing de plaatsing van een implantaat. Hoe dan ook, als er tanden verloren gaan door een gevecht of een sportwedstrijd, moet alles onmiddellijk stilgelegd worden en moet de deelnemers gevraagd worden om de grond af te speuren, op zoek naar stukjes tand. Een dergelijk tafereel kan de toeschouwers aan het lachen brengen, maar dat is tenslotte waar de tanden voor dienen, of niet soms?
Schrijf u gratis in op de newsletter van e-gezondheid !