Homo ’s en lesbiennes zijn in België wettelijk beschermd, dat is zeker een pluspunt.
Maar in het dagelijkse leven krijgen homoseksuelen nog altijd met problemen te maken die bij het slachtoffer soms heel diepe wonden kunnen slagen.
België is verdraagzaam tegenover homoseksuelen, toch officieel
Discriminatie om redenen van seksuele geaardheid is in België formeel verboden. Homo- en lesbiennekoppels hebben nu ook nagenoeg dezelfde rechten als heterokoppels. Het huwelijk is bijvoorbeeld niet langer voorbehouden voor man-vrouwrelaties en ook homo- en lesbiennekoppels kunnen kinderen adopteren.
Als we de situatie vergelijken met die in onze buurlanden, is enig optimisme misschien toch gerechtvaardigd. In Frankrijk bijvoorbeeld is er bijzonder heftig gereageerd toen homoseksuelen het recht kregen om te trouwen. In andere, verder afgelegen landen staat op homoseksualiteit zelfs de doodstraf.
Toch zijn niet alle ontwikkelingen in de samenleving positief voor homo’s.
Zo wordt een almaar banaler gebruik van beledigende woorden voor homoseksuelen vastgesteld. Ook al zijn die woorden volgens degenen die ze uitspreken meestal “als grap” bedoeld, voor een jonge homo die ze te horen krijgt, blijven ze een vernietigend effect hebben.
Ook bij de migrantenbevolking blijft homoseksualiteit vaak een probleem en zeker iets wat niet aanvaard wordt. Voor bijvoorbeeld jonge moslims die ontdekken dat ze homoseksueel zijn, blijft de situatie dan ook heel moeilijk. De vzw Merhaba (www.merhaba.be) biedt specifiek steun aan hen.
Homoseksualiteit: nog altijd niet evident om ermee te leven
Volgens Fabian Giliard van de vzw Tels Quels is het ontdekken van de eigen homoseksualiteit nog altijd een moeilijk te nemen kaap. “In het begin zijn de jongeren ervan overtuigd dat ze zullen worden verstoten. Ze moeten dus verschillende fases doorlopen voor ze ermee naar buiten kunnen komen of het aan bekenden zeggen. Dat brengt veel leed mee en soms zelfs regelrechte depressies. Die zijn het gevolg van het isolement en het feit dat homo’s soms moeten liegen tegen bekenden of hun aard toch op zijn minst moeten verzwijgen.” Daar komt nog bij dat de maatschappij niet altijd even tolerant is als de wet.
Resultaat: het aantal gevallen van zelfdoding bij homoseksuelen ligt veel hoger dan bij heteroseksuelen. Sommige studies schatten dat het risico zeven keer zo hoog is; andere houden het bij twee keer, maar ook dat is al enorm.
Fabian Giliard, vzw Tels Quels. Martens V., Parent F. et les acteurs de la prévention des IST/Sida en Communauté française. Stratégies concertées de la prévention des IST/Sida en Communauté française. Une analyse commune pour l’action. Bruxelles, Observatoire du sida et des sexualités (FUSL), December 2009.
