Hersenletsel

Beschadiging van hersenweefsel, meestal door een letsel aan het hoofd. Bij letsels aan het hoofd, die veelal het gevolg zijn van verkeersongevallen, kunnen de hersenen op directe of op indirecte wijze worden beschadigd.
Bij open schedelletsels kunnen zowel de huid en het bot van de schedel en omringende vliezen beschadigd zijn. Bij gesloten schedelletsels treedt geen directe maar meestal wel een indirecte beschadiging van hersenweefsel op. Het zenuwweefsel kan door ongevallen op allerlei wijzen mede worden getroffen.
Zenuwtakken binnen of buiten de schedel gelegen, kunnen worden doorgesneden, gekneusd, gescheurd of verpletterd als direct gevolg van een ongeval. Hiervan kunnen verlammingen met achteruitgang (degeneratie of atrofie) van spierweefsel en gevoelloosheid het gevolg zijn, ofwel de zenuwen kunnen later in de knel komen door schrompeling van beschadigde weefsels.
Een plotseling op de schedel inwerkend geweld, bijvoorbeeld een val op het hoofd, of bij het in aanraking komen van het hoofd met bijvoorbeeld de voorruit van een auto, leidt vaak tot een tijdelijk bewustzijnsverlies, hetgeen een uiting is van een verstoring van de hersenwerking door de schok van het geweld als zodanig.
Indien het geweld niet te sterk was blijft het hierbij en is de overige werking van de hersenen niet of nauwelijks gestoord.
Bij zwaarder geweld kunnen deze wel ernstig gestoord zijn. Er is dan sprake van een hersenkneuzing of hersenschudding.
Er kunnen zich ook aansluitend op het ongeval geleidelijk verschijnselen ontwikkelen door ophoping van bloed uit een bij het ongeval beschadigd bloedvat. Dit bloed drukt dan op de hersenen.
Bij dit alles kan, ook zonder dat er een uitwendige verwonding is, de schedel zijn gebarsten en een botsplinter in de hersenmassa zijn gedrongen. Er kan een ingedrukt botstuk op de hersenen drukken.
De behandeling moet door een specialist in het ziekenhuis geschieden.