Of de aandoening aangeboren is of niet, een hernia is een bedreiging voor de gezondheid van uw viervoeter. De ernst en de behandeling van de hernia wordt onder meer bepaald door de plek waar die zich voordoet.
Navelhernia
Als uw hond een verdikking heeft ter hoogte van zijn navelbuik, dan heeft hij mogelijk last van navelhernia die meestal veroorzaakt wordt door een slechte sluiting van de spierwand op de plek waar de navelstreng doorheenging wanneer de hond nog in de buik van zijn moeder zit. Het gat in de spier kan buikvet doorlaten en soms ook darmen. Dat kan gevaarlijk zijn wanneer de darmen gekneld worden door de hernia. Als de opening niet groot is en alleen vet doorlaat, dan zal uw dierenarts u aanraden om geduldig te zijn tot wanneer de hond gesteriliseerd wordt. Tijdens die ingreep onder verdoving kan ook de opening hersteld worden.
Navelhernia kan erfelijk zijn. Dat is bijvoorbeeld het geval bij Airedales, de Weimarse staande hond en pekineesjes.
Perineaal hernia
De wanden van het rectum worden onder meer door bepaalde omliggende spieren op hun plaats gehouden. Wanneer de spieren niet meer werken zoals het hoort, komt het rectum scheef te zitten en kan het uitzetten en dat schade toebrengen aan buikvet, prostaat of blaas. Mannelijke honden die niet gesteriliseerd en 5 à 7 jaar oud zijn hebben een verhoogd risico op deze kwaal die gepaard gaat met een niet pijnlijke zwelling naast de anus, bij het perineum. Ook constipatie of fecale incontinentie kunnen optreden. De aandoening is gevaarlijk wanneer ook de blaas het slachtoffer wordt van de hernia. De hond kan dan niet meer plassen en alleen een chirurgische ingreep biedt verlichting.
