Een allergie voor pinda’s of aardnoten komt niet echt vaak voor: ze treft ongeveer 1 op de 100 personen, veel minder dan pollenallergieën bijvoorbeeld. Maar ze is wel gevaarlijk… Wat als genezing mogelijk wordt?

Genezen van aardnotenallergie dankzij desensibilisatie
Desensibilisatie is een bekende behandeling die allergieën kan helpen overwinnen door heel kleine dosissen van het allergeen toe te dienen. Het is wel een lastige behandeling, want de dosissen moeten zeer geleidelijk verhoogd worden, en dat neemt maanden in beslag. Bovendien is ze niet voor alle allergiepatiënten beschikbaar. Zo kunnen personen met een aardnotenallergie er momenteel nog niet van profiteren. De reacties in geval van contact zijn immers te hevig: aardnotenallergie is sowieso de dodelijkste voedselallergie en gaat niet zelden gepaard met een anafylactische shock. Gelukkig gaat de wetenschap erop vooruit. Zo toonde een Brits team in 2014 voor het eerst aan dat het mogelijk is om gevoelige kinderen via kleine dosissen te desensibiliseren (1). Daarbij kregen ze zeer geringe dosissen pinda-eiwitten, waarna die dosissen gedurende een periode van 6 maanden elke dag verhoogd werden. Na de behandeling konden ze een kleine hoeveelheid pinda’s eten, het equivalent van ongeveer vijf aardnoten. Dat was al een mooie overwinning, want aardnoten zitten in heel veel industriële voedingsproducten. Personen die een kleine hoeveelheid aardnoten kunnen verdragen, zien hun levenskwaliteit al een heel stuk toenemen.
Een tweede studie (2) werd uitgevoerd in Australië en bevestigde die mogelijkheid. Ze ging zelfs nog verder, door de kinderen samen met aardnooteiwitten ook een specifiek probioticum toe te dienen: Lactobacillus rhamnosus.
Aardnotenallergie: niet proberen om zichzelf te desensibiliseren…
Het vooruitzicht om aardnotenallergie te kunnen overwinnen, mag dan al hoopgevend zijn, momenteel blijft toch voorzichtigheid geboden. Zo mag desensibilisatie alleen gebeuren onder strikte medische controle, omdat een allergische reactie dramatische gevolgen kan hebben. De behandeling zelf verloopt trouwens niet zonder problemen. Zo hebben de patiënten vaak last van weliswaar niet zeer hevige, maar toch vervelende symptomen.
(1) Anagnostou, K. et al., Lancet. 2014 Apr 12;383(9925):1297-304. doi: 10.1016/S0140-6736(13)62301-6. Epub 2014 Jan 30. (2) Tang, M. et al., DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.jaci.2014.11.034. Moneret-Vautrin et al., Revue française d’allergologie et d’immunologie clinique 48 (2008) 171–178